autor definiuje okrucieństwo wobec zwierząt jako „społecznie niedopuszczalne zachowanie, które celowo powoduje niepotrzebny ból, cierpienie lub cierpienie i/lub śmierć zwierzęcia.”Definicja ta wyklucza społecznie zatwierdzone humanitarne zabijanie zwierząt w medycynie weterynaryjnej, kontroli zwierząt, łowiectwie i badaniach laboratoryjnych. Badania wykazują znaczący związek między okrucieństwem wobec zwierząt w dzieciństwie a późniejszymi, antyspołecznymi, agresywnymi zachowaniami wobec ludzi i zwierząt. Opis „zaburzenia zachowania” w najnowszej rewizji diagnostycznego i statystycznego podręcznika zaburzeń psychicznych obejmuje okrucieństwo wobec zwierząt jako jedną z manifestacji tego zaburzenia. Nie oznacza to jednak, że wszystkie dzieci ze zdiagnozowanym zaburzeniem zachowania będą okrutne dla zwierząt. Badania pokazują również, że sprawcy, ofiary i świadkowie przemocy w domu mogą być okrutni dla zwierząt. Sprawcy przemocy wobec dzieci mogą krzywdzić lub zabijać zwierzęta, aby przestraszyć lub ukarać dziecko. Badania pokazują ponadto, że gdy rodzice nie wykazują empatii (zdolności do zrozumienia i odniesienia się do emocjonalnych doświadczeń innych) wobec swoich dzieci, dzieci mogą również nie okazywać empatii wobec zwierząt. Autor kończy przegląd potrzeb badawczych w tym zakresie. 236 odnośników