wprowadzenie

pytania dotyczące problemów prawnych są czymś, co potrąca wielu studentów prawa. Po tych wszystkich latach pisania swobodnie płynących esejów, nagle musisz całkowicie zmienić sposób myślenia o pisaniu i odpowiadaniu na pytania. Nie tylko typowe podejście esej nie działa już, jeśli chodzi o rozwiązywanie problemów, ale jasna struktura jest ważniejsza niż kiedykolwiek. Więc dzisiaj chcę pomóc Wam rozwinąć proces odpowiadania na pytania problemowe, który działa za każdym razem.

myślę, że pytania problemowe są świetne, jeśli masz system lub proces ich rozpatrywania, więc tak zamierzam rozbić artykuł. Po pierwsze, chcę wam pokazać złe podejście większości studentów prawa, szczególnie patrząc na to, jak różnią się od pytań esejowych. Po drugie, chcę pomóc Ci stworzyć własną technikę rozwiązywania problemów, która jest równie odpowiednia we wszystkich modułach prawa. Więc zostańcie i przejdźmy do rzeczy.

niewłaściwe podejście

być może największym błędem studentów prawa jest wykorzystanie ich umiejętności eseju, aby odpowiedzieć na pytania problemowe.

na pierwszym roku studiów prawniczych też to zrobiłem. W końcu, dlaczego pytanie problemowe nie miałoby wprowadzenia i konkluzji? Wydaje się, że sensowne jest wykazanie kontekstowej wiedzy o prawie i pokazanie egzaminatorowi procesu myślowego w spójnym łuku od początku do końca. Niestety, to tylko demonstruje słabą świadomość tego, czym tak naprawdę jest pytanie problemowe.

za pomocą esejów powinieneś krytycznie analizować prawo i związane z nim opinie akademickie, wtrącając własne myśli w formę pisemnej debaty. Natomiast w przypadku pytań problemowych, nie angażujesz się w słowną bitwę opinii, ale ustrukturyzowane stosowanie prawa do zbioru faktów. Innymi słowy, twoim celem nie jest debata, czy prawo jest dobre, czy złe, ale zaoferowanie fikcyjnemu klientowi porady na temat jego obowiązków prawnych.

pomyśl o tym tak: gdyby byli prawdziwymi klientami, czy naprawdę podzieliłbyś swoją poradę prawną z przedstawieniami i wnioskami? Czy naprawdę zależy im na opinii akademickiej czy zawiłościach prawa? Nie, to byłby absurd!

Twoim zadaniem jest proste i spójne wyjaśnienie, w jaki sposób prawo ma zastosowanie do istotnych faktów, które ich dotyczą, i co to może dla nich oznaczać. Pójdą do więzienia? Dostaną grzywnę? Jakie są konsekwencje?

to jest to, na czym zależy Twojemu klientowi w prawdziwym życiu iw problemowym pytaniu.

skuteczna technika

kluczem do pisania błyskotliwych odpowiedzi na pytania problemowe jest traktowanie tych fikcyjnych klientów jako prawdziwych klientów i posiadanie uporządkowanej techniki udzielania im porad.

Twój własny Uniwersytet prawdopodobnie dał ci już kilka rad, jak uporządkować te pytania, ale prawdopodobnie zrobili niewiele więcej niż rzucili na Ciebie akronim i pozostawili Cię do niego, bez wyjaśnienia, w jaki sposób możesz wykorzystać każdy element tych akronimów na swoją korzyść.

więc wykonam ich pracę za nich, rozkładając technikę, która faktycznie działa.

czteroetapowy proces: IRAC

proces IRAC do odpowiadania na pytania problemowe jest moim ulubionym akronimem w użyciu i oznacza problem, regułę, aplikację i wniosek. Tak więc, najpierw identyfikujesz problem, z którym masz do czynienia i doradzasz; po drugie, identyfikujesz odpowiednią regułę prawną; po trzecie, stosujesz regułę do omawianej kwestii; zanim dojdziesz do wniosku, który odpowiada na pytanie.

Ostrzeżenie

zamierzam opowiedzieć o każdym elemencie po kolei, ale zanim to zrobię, konieczne jest, abyś nigdy nie zastosował procesu IRAC do pytania jako całości. Innymi słowy, nie łamiesz swojej odpowiedzi na cztery duże kawałki, w których zaczynasz od spojrzenia na wszystkie kwestie, następnie na wszystkie zasady, a następnie zastosuj zasady, zanim stworzysz ogromny wniosek na temat wszystkiego. Zamiast tego, dzielisz odpowiedź na kilka oddzielnych kwestii i pod-zagadnień, które należy zbadać z kolei za pomocą metody IRAC.

na przykład, powiedzmy, że mieliśmy problem z 3 różnymi osobami, Tomem, Daisy i Harrym i ich odpowiedzialnością za obrażenia odniesione przez Emily. Możemy rozbić problemowe pytanie, ustrukturyzując naszą odpowiedź na odpowiedzialność każdej ze stron (np. odpowiedzialność Toma, odpowiedzialność Daisy i odpowiedzialność Harry ’ ego). Następnie w ramach każdego z tych „zagadnień” powinniśmy być w stanie zidentyfikować podsystemy, do których stosujemy metodę IRAC. Na przykład, być może będziesz musiał przeanalizować, czy Harry jest zobowiązany do staranności lub czy istnieją dostępne dla niego zabezpieczenia, w takim przypadku powinieneś złożyć oświadczenie o prawie i zastosować je do faktów przed wyciągnięciem wniosków w tej sprawie.

ostrzeżenie z jednej strony, owinąć głowy wokół każdego elementu IRAC.

1. Problem

Twoim zadaniem jest przyjrzenie się faktom w pytaniu problemowym i przeanalizowanie ich w odniesieniu do dwóch kluczowych zmiennych: stron i zdarzeń. Jest to proces dwuetapowy.

po pierwsze, w odniesieniu do stron, zanotuj każdą z osób zidentyfikowanych w pytaniu problemowym i napisz obok nich, czy są to osoby, które mają roszczenie (tj. coś im się stało), czy są to osoby, które stoją w obliczu odpowiedzialności (tj. zrobili coś złego).

kiedy już to zrobisz, chcesz określić, jak każda ze Stron się ze sobą łączy. Innymi słowy, musisz wyraźnie zapisać, w jaki sposób „ofiara” w pytaniu problemowym odnosi się do „winowajcy” i jakie konkretne zdarzenie miało miejsce, aby potencjalnie dać podstawę do roszczenia.

celem tego ćwiczenia jest zbudowanie struktury odpowiedzi, która pozwoli Ci osiągnąć sukces. Oczywistym podejściem byłoby uporządkowanie problemu poprzez rozważenie każdej ze stron po kolei (np. odpowiedzialności Toma), ale jasne ustalenie kwestii pozwala zobaczyć niezliczoną liczbę możliwych przestępstw, które mogą wymagać analizy jako kwestie podrzędne. Na przykład, jeśli Tom zabił Emily, będziemy musieli przeanalizować actus reus i mens rea przestępstwa jako kwestie podrzędne, aby pomóc nam ustalić, czy było to morderstwo.

2. Zasada

teraz mamy strukturę odpowiedzi opartą na zagadnieniach w pytaniu problemowym, nadszedł czas, aby zwrócić się do prawa.

Lubię otwierać mój podręcznik, książki o statucie i odpowiednie strony internetowe, aby po prostu nauczyć się prawa wokół problemów, które zidentyfikowałem i stworzyć kilka bardzo krótkich notatek. Nie ma potrzeby zagłębiać się w zbyt wiele, ponieważ po prostu szukasz autorytetu wspierającego. Na przykład, jeśli starałem się udowodnić mens rea mogę szukać odpowiednich przypadków, które pomogą wyjaśnić, co oznacza „zamiar” lub kradzieży będę szukać jego definicji ustawowej.

moja najlepsza rada tutaj jednak jest unikanie abstrakcyjnych stwierdzeń prawa. Celem znalezienia odpowiednich „zasad” jest po prostu stwierdzenie prawa, a nie stosowanie – nie musisz myśleć zbyt głęboko, ponieważ tylko wyjaśniasz czytelnikowi, że jesteś świadomy tego, co należy udowodnić, aby istniała odpowiedzialność. Co mówi ustawa? Co mówi orzecznictwo? To są rzeczy, które chcesz zapisać; stosowanie tego prawa wchodzi w następny etap.

3. Aplikacja

aplikacja jest sednem ZWYCIĘSKIEJ odpowiedzi na każde pytanie problemowe.

po zidentyfikowaniu omawianego problemu i odpowiedniego prawa skupiamy się na połączeniu ich ze sobą, aby odpowiedzieć na pytania. Na szczęście jest to stosunkowo prosty proces, o ile nie jesteśmy leniwi w naszej aplikacji i nie kończymy po prostu krytycznie analizując prawo, jakbyśmy mieli do czynienia z esejem.

na przykład, gdybyśmy mieli do czynienia z kwestią przejęcia przez Toma torebki Emily i jego odpowiedzialności za kradzież, zaczniemy od definicji kradzieży, która jest nieuczciwym przywłaszczeniem mienia należącego do innej osoby z zamiarem trwałego pozbawienia go.

rozbijając składniki tej definicji stwierdzamy, że actus reus kradzieży polega na przywłaszczeniu własności należącej do innego. Możemy wtedy zastosować prawo do faktów, zadając sobie pytanie, czy działania Toma polegające na podniesieniu torebki i włożeniu jej do plecaka były wykonaniem prawa własności, a zatem czy czyni to actus reus przestępstwa.

widzisz, dobre zrozumienie prawa sprawia, że jego zastosowanie do faktów jest dość proste. Wykonując wstępne prace przed znalezieniem problemów, zrozumieniem faktów sprawy i zidentyfikowaniem prawa, możesz podejść do problemu z spójnym zrozumieniem, jakie porady musisz udzielić.

4. Wniosek

dla każdego z problemów i podpowstań zidentyfikowanych na początku musisz sformułować wniosek. Wniosek ten musi dotyczyć ogólnej odpowiedzialności stron, w tym potencjalnej „kary”, z jaką mogą się zmierzyć, i zapewnić, że wszystkie wnioski są zgodne i spójne ze sobą.

w przeciwieństwie do pytania esejowego, w którym zwykle pożądany jest bardziej autorytatywny wniosek, w pytaniu problemowym nie musisz być determinujący. Charakter pytania problemowego oznacza, że będą pewne szare obszary prawa i powiedzenie „To zależy” może być „poprawną” odpowiedzią. Ale jeśli to zrobisz, upewnij się, że określisz, jakie czynniki warunkowe i jak odpowiedzialność będzie się różnić w zależności od podejścia przyjętego przez Sąd.

myśli końcowe

całe podejście jest niezwykle metodyczne i jeśli wykonasz te kroki w kolejności za każdym razem, gdy odpowiesz na pytanie problemowe – niezależnie od modułu prawa, który przyjmujesz – masz strategię, która powinna prowadzić do niesamowitych odpowiedzi. Jest to podejście uniwersalne, w którym nie musisz nawet myśleć, aby uzyskać pierwsze oceny.

metodyczne podejście jest możliwe w wielu innych dziedzinach prawa. Więc, jeśli podobał Ci się ten artykuł, prawdopodobnie również cieszyć się dowiedzieć więcej o moim podejściu do studiowania: Masterclass w studiowaniu prawa

dzięki za przeczytanie!