właściciele i najemcy muszą być świadomi swoich obowiązków w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy najmu.

Ustawa o ochronie konsumentów (CPA) zmieniła sposób prowadzenia działalności gospodarczej w RPA i jak sama nazwa wskazuje, została wprowadzona w celu ochrony konsumentów przed nieuczciwymi praktykami biznesowymi.

niestety, wydaje się, że istnieje wiele nieporozumień dotyczących CPA i nieruchomości, szczególnie gdy najemcy są wrzucani do miksu.

zgodnie z CPA najemca ma prawo anulować każdą umowę najmu z zachowaniem 20-dniowego okresu wypowiedzenia. Ale-i to jest bardzo duże, ale-nie oznacza to, że najemca może po prostu odejść bez kary i mogą wystąpić pewne reperkusje finansowe w postaci opłaty za anulowanie, kosztów reklamy, a także innych „rozsądnych kosztów”, jeśli właściciel nie jest w stanie zapewnić nowego Najemcy w krótkim okresie.

nie oznacza to, że wynajmujący może zatrzymać kaucję, zmusić najemcę do zapłaty czynszu za pozostałą część najmu lub zmusić go do zapłaty wygórowanej opłaty za anulowanie.

Guillaume Earle, adwokat i dyrektor Nakani Watts Incorporated, zauważa, że sekcja 14 CPA pozwala na wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu. „Ważne jest jednak, aby pamiętać, że w tych okolicznościach właściciel może, w zależności od wielu okoliczności (w tym konieczności reklamowania nowego Najemcy), być uprawniony do niewielkiej opłaty za anulowanie, która zwykle równa się miesięcznemu czynszowi.”

bardzo ważne jest, aby pamiętać, że właściciel nie może wstrzymać kaucji zamiast opłaty za anulowanie. Depozyt jest postrzegany przez wielu właścicieli jako rodzaj karty „WYJDŹ z więzienia” i jako taki uważają, że mogą wstrzymać pieniądze z prawie każdego powodu.

„depozyt jest przechowywany w zaufaniu na oprocentowanym rachunku i może być użyty tylko do naprawy szkód w nieruchomości” -mówi Earle. „Wynajmujący nie mogą zgadywać, ile będą kosztować wszelkie naprawy i muszą dostarczyć najemcy paragony, aby udowodnić, ile pieniędzy z kaucji zostało wykorzystane na niezbędne naprawy. Saldo musi zostać zwrócone najemcy.”

istnieją również właściciele, którzy całkowicie ignorują CPA, twierdząc, że Najemca ponosi odpowiedzialność finansową za całą dzierżawę, jeśli anuluje przed końcem umowy. W jednym przypadku najemca, który dostarczył wymagane 20 dni roboczych wypowiedzenia, został poinformowany, że będzie musiał zapłacić wynajmującemu 15 miesięcy zaległego czynszu (zgodnie z dwuletnią umową najmu), jeśli chce wcześniej opuścić lokal. Ponadto najemca miał zapłacić opłatę za anulowanie oraz koszty związane z reklamą nowego Najemcy. Jest to oczywiście śmieszne, a poszkodowany najemca szukał porady prawnej w celu rozwiązania problemu.

co powinien zrobić najemca, jeśli uważa, że jego właściciel próbuje zarobić na wcześniejszym rozwiązaniu umowy najmu?

„w takich okolicznościach najemca może robić różne rzeczy” – mówi Earle. „Może zwrócić się o pomoc do krajowego sądu konsumenckiego lub skontaktować się z Trybunałem ds. wynajmu mieszkań. Agenci wynajmu, którzy próbują lekceważyć Zasady CPA, mogą być zgłoszeni do Zarządu ds. Agencji Nieruchomości. Mocno sformułowany list od adwokata również ogólnie robi sztuczkę.”

konieczne jest uważne przeczytanie umowy najmu przed podpisaniem, biorąc pod uwagę wszelkie postanowienia dotyczące wcześniejszego anulowania zgodnie z CPA. Najemcy muszą pamiętać, że chociaż powinni, nie każdy właściciel jest świadomy przepisów przewidzianych do wcześniejszego rozwiązania umowy i może to spowodować poważne problemy na późniejszym etapie. Rozważ wynajęcie innej nieruchomości, jeśli wynajmujący odmawia uznania, że jako najemca możesz dać wymagane 20 dni roboczych wypowiedzenia na dowolnym etapie najmu i wyprowadzić się bez nakładania surowych kar.

podsumowując –

co może zrobić wynajmujący, gdy umowa najmu zostanie wcześniej rozwiązana:

• obciążenie najemcy niewielką opłatą za anulowanie na pokrycie kosztów reklamy itp

co właściciel nie może zrobić, gdy umowa najmu zostanie rozwiązana wcześniej:

• wstrzymanie wpłaty

• zmusić najemcę do zapłaty czynszu za pozostałą część najmu

• pobranie nieuzasadnionej opłaty za anulowanie