wartości i trendy obszarów podmokłych
RCA Issue Brief #4 listopada 1995 r.
Mokradła-cenny atut
fakty dotyczące strat terenów podmokłych
różnice regionalne między obszarami podmokłymi
przykłady projektów lokalnych
Mokradła pomagają nam na wiele sposobów
Czy wiesz
…że tereny podmokłe są często nazywane „nerkami krajobrazu”, ponieważ, podobnie jak nerki, filtrują szkodliwe materiały?
…że ptaki migrujące wykorzystują różne rodzaje Mokradeł do określonych potrzeb siedliskowych i żywieniowych podczas migracji? Że niektóre ptaki wolą bagna, a inne dziury? Że jedni zatrzymują się na mokradłach w celach lęgowych, inni na zimowanie, a jeszcze inni zatrzymują się tylko na krótki czas, aby zatankować paliwo lub kopulować w drodze na północne lęgowiska?
…że tereny podmokłe w Stanach Zjednoczonych obsługują około 5000 gatunków roślin, 190 gatunków płazów i jedną trzecią wszystkich gatunków ptaków?
…że połowa do dwóch trzecich dzikich kaczek Ameryki wylęgają się na bagnach w regionie prerii w Dakocie Północnej, Dakocie Południowej, Minnesocie i Iowa?
…że tereny podmokłe stanowią siedlisko dla około połowy ryb, jednej trzeciej ptaków, jednej czwartej roślin i jednej szóstej ssaków na amerykańskich listach gatunków zagrożonych i zagrożonych?
…że w latach 1982-1992 straty terenów podmokłych występowały w wyższym tempie na wschodzie i Południowym Wschodzie niż na Środkowym Zachodzie i zachodzie, głównie z powodu rozwoju?
…że przekształcanie terenów podmokłych w użytki rolne dramatycznie spowolniło od lat 70.?
Mokradła–cenny atut
„Mokradła” opisują różne obszary, na których można znaleźć Rośliny i zwierzęta szczególnie przystosowane do środowisk wilgotnych. Tereny podmokłe należą do najbogatszych i najbardziej produktywnych biologicznie siedlisk na Ziemi.
Mokradła występują w wielu formach, w tym zalesionych bagnach, głębokich i płytkich bagnach, torfowiskach i dziurach preriowych. Niektóre tereny podmokłe, takie jak bagna głębinowe, są zawsze mokre, podczas gdy inne, takie jak bagna lądowe, wysychają w niektórych porach roku. Te różne typy terenów podmokłych pełnią ważne funkcje: chronią wybrzeża, chronią rzadkie i zagrożone gatunki roślin i zwierząt, są wykorzystywane do rekreacji i edukacji.
oczyszczająca moc Mokradeł zapewnia naturalną kontrolę zanieczyszczeń. Ponieważ tereny podmokłe usuwają składniki odżywcze, pestycydy i osady z wód powierzchniowych, są wysoce wydajnymi i tanimi alternatywami do oczyszczania ścieków i odpadów zwierzęcych. Wiele terenów podmokłych spowalnia przepływ wody lądowej, a tym samym zmniejsza powodzie i erozję gleby w dół rzeki. Przybrzeżne tereny podmokłe pomagają wchłonąć część wpływu pływów i fal burzowych, zanim dotrą do obszarów górskich. Mokradła są zbiornikami wody deszczowej i odpływu. Odnawiają zasoby wód gruntowych i wydłużają przepływ wód w okresach suszy lub niskich opadów. Zarówno przybrzeżne, jak i śródlądowe tereny podmokłe zapewniają siedliska lęgowe, gniazdujące i żerujące milionom ptactwa wodnego, ptaków i innych dzikich zwierząt.
historycznie tereny podmokłe uważano za cenne tylko jako źródła torfu i paliw kopalnych, jako miejsca połowów i polowań lub jako miejsca drenażu gruntów rolnych. Po tym, jak naukowcy z obszarów podmokłych i zarządcy zasobów naturalnych zaczęli badać te istotne obszary, odkryli, że tereny podmokłe mają istotne znaczenie ekonomiczne i ekologiczne. Oprócz tych specyficznych zalet terenów podmokłych, cała woda na naszej planecie stale przemieszcza się przez cykl hydrologiczny; dlatego też tereny podmokłe, jako kluczowe elementy cyklu wodnego, pomagają uzupełnić nasze zapasy wody.
ptaki migrujące podążają specjalnymi szlakami podczas migracji. Trasy te są zazwyczaj wyrównane z mokradłami kluczowymi dla przetrwania tych ptaków. Ptaki wędrowne polegają na mokradłach, aby zapewnić pożywienie, schronienie, wodę oraz miejsca lęgowe i lęgowe. Ponieważ niektóre z tych Mokradeł znikają, ptaki są zmuszone modyfikować swoje ścieżki lotu w poszukiwaniu alternatywnych miejsc postoju podczas podróży. Takie zmiany w planie lotu mogą zmniejszyć ich szanse na przeżycie i udaną reprodukcję. Obszary dziupli preriowych w Dakocie Północnej, Dakocie Południowej, Minnesocie i Iowa historycznie produkowały do 75 procent wszystkich ptactwa wodnego w Stanach Zjednoczonych w danym roku, głównie z powodu obfitości małych, rozproszonych, wysoce produktywnych obszarów podmokłych.
fakty dotyczące strat terenów podmokłych
przed Europejskim osadnictwem w Ameryce Północnej oszacowano 220 milionów akrów mokradeł w sąsiednich 48 stanach. Mniej więcej połowa tego areału zniknęła, w większości osuszona na potrzeby produkcji roślinnej. Jeden z pierwszych dużych projektów odwadniających został podjęty przez Dismal Swamp Drainage Company w Wirginii i Karolinie Północnej, w którym zatrudniono młodego geodetę George ’ a Washingtona.
w latach 1982-1992 prawie 1,6 miliona akrów mokradeł na gruntach nienależących do federalnych zostało przekształconych na inne cele, zgodnie z National Resources Inventory (NRI) z 1992 roku. Straty te obejmują 1.4 miliony akrów terenów podmokłych do wyżyn i około 200 000 akrów terenów podmokłych do siedlisk głębinowych — zostały częściowo zrekompensowane przez zyski prawie 800 000 akrów z wcześniej osuszonych terenów podmokłych, wyżyn i siedlisk głębinowych w ciągu 10 lat, aby wytworzyć całkowite straty netto w wysokości około 800 000 akrów.
liczba ta oznacza wyraźny spadek konwersji terenów podmokłych ogółem, ale Współczynnik konwersji dla rolnictwa spadł znacznie szybciej niż współczynnik konwersji dla innych celów. Według U. S. Szacunki Fish and Wildlife Service, konwersje rolnicze twierdziły o 398,000 akrów terenów podmokłych rocznie od połowy 1950 do połowy 1970 i 157,000 akrów rocznie od połowy 1970 do połowy 1980. od tego czasu jednak konwersje terenów podmokłych dla rolnictwa spadły do około 31,000 akrów rocznie.
podczas swojej administracji prezydent Bush popierał Narodowy cel „braku straty netto” Mokradeł. Prezydent Clinton zaapelował o długoterminowy zysk na mokradłach. Cel „bez straty netto” odnosi się do ogólnej bazy terenów podmokłych kraju; musi istnieć równowaga między stratami i zyskami terenów podmokłych w perspektywie krótkoterminowej a wzrostem powierzchni terenów podmokłych w perspektywie długoterminowej. Chociaż nie osiągnęliśmy tego celu, wyraźnie zbliżyliśmy się do niego znacznie. Zmniejszenie strat na terenach podmokłych w ciągu ostatnich 10 lat odzwierciedla połączony efekt kilku ważnych tendencji:
- spadek opłacalności przekształcania terenów podmokłych pod produkcję rolną
- Przejście przepisów o pogromach bagien w ustawach rolnych z 1985 i 1990 r.
- obecność ustawy o pozwoleniach na czystą wodę sekcja 404 i wzrost programów regulacji państwowych
- większe zainteresowanie publiczne i wsparcie dla ochrony i odbudowy terenów podmokłych
- wdrożenie federalnych, stanowych i lokalnych programów ochrony i przywracania terenów podmokłych, takich jak USDA ’ s Wetlands reserve program, USA Fish and Wildlife Service ’ s Partners for Wildlife Program i programy Stanowe, takie jak reinwestycja w Minnesocie
osiągnięcie „braku straty netto” i przejście do zysku netto na mokradłach może być możliwe, jeśli programy odbudowy, takie jak program rezerwatów Mokradeł, są w pełni finansowane i nie ma zmniejszenia Ochrony Mokradeł zapewnianej przez istniejące programy. Jednak największe straty na terenach podmokłych występują w obszarach wzrostu gospodarczego; w przypadku silnego wzrostu gospodarczego istniejące programy nie kompensują strat.
różnice regionalne między mokradłami
na Wschodzie
miliony akrów osuszonych Mokradeł to obecnie słabej jakości grunty rolne na Wschodzie. Grunty rolne i leśne są przekształcane w komercyjne i mieszkaniowe. Ze względu na drenaż i zanieczyszczenie wody źródlanej, wiele obszarów podmokłych i wodnych gatunków dzikiej fauny zmniejszyło się na tym obszarze. Tereny podmokłe i obszary łęgowe wspierają większą różnorodność i obfitość gatunków dzikiej przyrody niż inne siedliska rolnicze. Zmiany krajobrazu na tym obszarze wpłynęły na tempo utraty terenów podmokłych.
południowy wschód
mniej niż 60 procent pierwotnych mokradeł w dolnym Atlantyku nadal istnieje. A pozostałe tereny podmokłe obniżają jakość z powodu załadunku składników odżywczych, zmienionej hydrologii i ingerencji w miasto. Wilgotne gatunki zwierząt doświadczają długotrwałych spadków. Utrata i degradacja południowego systemu wodnego oraz utrata znacznej części rodzimej fauny przyczyniają się do spadku globalnej różnorodności biotycznej.
South Central
utrata i obniżenie jakości istniejących terenów podmokłych i związanych z nimi buforów górskich na obszarach takich jak, ale nie wyłącznie, Playa lub sezonowe mokradła depresyjne, słone jeziora i korytarze łęgowe spowodowały spadek populacji dzikich zwierząt. Znaczne straty i degradacja estuariów wybrzeża Zatoki wystąpiły z powodu wtargnięcia słonej wody z budowy i rozwoju kanału, osiadania geologicznego i presji rozwojowej wzdłuż regionów przybrzeżnych. Playa Lake joint Venture informuje, że ochrona i poprawa Playa na południowym zachodzie są niezbędne do zapewnienia dalszego zakwaterowania ptactwa wodnego i innych ptaków wodnych zimujących, migrujących i rozmnażających się w tym regionie.
Środkowy Zachód
w jednym czasie otwarte mokradła preriowe stanowiły prawie jedną czwartą całkowitej powierzchni Środkowego Zachodu. Jednak odwodnienie dla produkcji roślinnej znacznie zmniejszyło powierzchnię terenów podmokłych. Większość terenów podmokłych, które pozostały, jest zalesiona lub zdegradowana. Prawie 60 procent gruntów wiejskich w tym regionie to pola uprawne i pastwiska. Osuszanie terenów podmokłych i zmiany towarzyszących im wyżyn doprowadziły do spadku liczebności wielu gatunków dziko żyjących terenów podmokłych. Zmniejsza się liczebność populacji niektórych gatunków ptactwa wodnego i innych ptaków wędrownych. Rekreacyjne i gospodarcze skutki utraty terenów podmokłych na tym obszarze stanowią poważny problem.
Północne równiny
obszar ten, chociaż jest jednym z najbardziej zmienionych ekosystemów w kraju, nadal jest jednym z najbardziej bogatych ekologicznie regionów na świecie. Kiedy ostatni lodowiec się cofnął, stworzył dziury preriowe-obszary o dużej gęstości izolowanych terenów podmokłych przeplatanych przez krótkie i wysokie trawy i prerie o mieszanej trawie. To unikalne połączenie siedlisk przyczyniło się do ewolucji ogromnej różnorodności dzikiej fauny, zwłaszcza ptaków wędrownych. Dziuple preriowe są najważniejszym miejscem lęgowym ptactwa wodnego w Ameryce Północnej. Z biegiem lat prawie połowa pierwotnych terenów podmokłych w rejonie dziupli preriowych została osuszona. Spośród pozostałych, większość jest przycinana, gdy pozwala na to pogoda. Praktyki rolnicze wokół dziur często prowadzą do sedymentacji i dodawania pestycydów i nawozów, co skutkuje zdegradowaną roślinnością podmokłą, jakością wody i siedliskami podmokłymi. Spływ niezabezpieczonych gruntów uprawnych powoli wypełnia wiele z tych Mokradeł osadami.
Zachód
wypas zwierząt jest najbardziej rozpowszechnionym użytkowaniem rolniczym na tym obszarze. W całym regionie utracono 59% pierwotnych terenów podmokłych. Straty terenów podmokłych na obszarach suchych są szczególnie szkodliwe dla dzikiej przyrody. Mokradła w kalifornijskiej Dolinie Środkowej zostały zmniejszone z ponad 4 milionów akrów do około 300 000 akrów. Naturalny roczny cykl powodziowy pozostałych Mokradeł Doliny Środkowej został wyeliminowany dzięki projektom przeciwpowodziowym i wodno-zagospodarowującym. W związku z tym tereny podmokłe muszą być zarządzane przez sztuczne i celowe zalewanie rzadką, kosztowną wodą. 70% pozostałych Mokradeł jest własnością prywatną.
przykłady projektów lokalnych
projekt Beaver Creek w hrabstwie Clarion w Pensylwanii to projekt na terenach podmokłych, który nie tylko zapewnia siedliska dzikiej przyrody, ale także służy jako zasoby rybne, oferuje możliwości rekreacyjne i zapewnia naturalne otoczenie dla Centrum Nauki na świeżym powietrzu. Zbudowano dziewięć małych jezior o łącznej powierzchni 70 akrów. Wszystkie jeziora są zaopatrzone w bass i bluegill i produkują różnorodne rośliny wodne, takie jak dziki seler, kacze ziemniaki i buttonrush. Rośliny te mogą być zbierane i przesadzane na inne tereny podmokłe w celu pozyskania pokarmu dla dzikich zwierząt oraz w celu przywrócenia jakości wody. Wiele gatunków ptactwa wodnego odniosło wielki sukces lęgowy. Większe jezioro zostanie również zbudowane do wykorzystania jako źródło wody dla zachodniego Hrabstwa Clarion. Dzięki tym wszystkim zaletom projektu wszyscy wygrywają!
przez 20 lat Farmer z Południowej Dakoty uprawiał na szczycie formacji geologicznej pozostawionej przez ostatni lodowiec 10 000 lat temu. Obszar był jednym z obfitych mokradeł i wysokich prerii. Gospodarstwo produkowało zwierzęta gospodarskie, pszenicę, kukurydzę i bogactwo dzikiej przyrody. Rolnik odnowił ponad 30 wcześniej osuszonych terenów podmokłych, w wyniku czego powstało co najmniej 120 hektarów powierzchni wody. Tereny podmokłe są centralnym elementem gospodarstwa, zapewniając siedlisko dla ptaków przybrzeżnych, ptactwa wodnego i dziesiątek innych gatunków. Rolnik zasadził również ponad 800 akrów przyległych gruntów uprawnych na wieloletnie trawy i rośliny strączkowe, aby zmniejszyć sedymentację i załadunek składników odżywczych na mokradłach.
różne inne indywidualne projekty państwowe i lokalne, których celem jest odbudowa terenów podmokłych, obejmują:
- Pickerel Creek Wetland Restoration Project, który obejmuje 2100 akrów na czterech mokradłach na średniej głębokości 2 stóp, ukończony w 1993 roku przez Ohio Department of Natural Resources, Ducks Unlimited, oraz The Natural Resources Conservation Service
- riparian wetland restored in California by the Nature Conservancy and the Natural Resources Conservation Service
- Tworzenie Mokradeł przez farmerów Missouri we współpracy z The Butler County Soil i ochrony wód oraz służby ochrony zasobów naturalnych
- mokradła jeziora Michigan, Hrabstwo Ozaukee, Wisconsin, przez lokalny Okręg ochrony, US Fish and Wildlife Service, Wisconsin Department of Natural Resources, Ducks Unlimited I Natural Resources Conservation Service
Mokradła pomagają nam na wiele sposobów
ponad połowa wszystkich dorosłych (98 milionów ludzi) w Stanach Zjednoczonych poluje, ryby, obserwuje ptaki lub fotografuje Dzikie zwierzęta. Działania te, które w dużej mierze opierają się na zdrowych terenach podmokłych, w 1991 roku dostarczyły gospodarce narodowej szacunkowo 59,5 miliarda dolarów. Poszczególne państwa zyskują korzyści ekonomiczne z możliwości rekreacyjnych na terenach podmokłych, które przyciągają turystów z innych państw.
Tereny podmokłe również uprawiają ryby; są one ważnymi obszarami tarła i szkółkarskimi oraz dostarczają pokarmu roślinnego dla ryb handlowych i rekreacyjnych oraz przemysłu skorupiaków. W 1991 roku wartość doków wyładowanych ryb w Stanach Zjednoczonych wyniosła 3,3 miliarda dolarów. Amerykański przemysł przetwórstwa i sprzedaży ryb generuje prawie 27 miliardów dolarów rocznie i zatrudnia setki tysięcy ludzi. Szacuje się, że 71 procent tej wartości pochodzi od gatunków ryb, które bezpośrednio lub pośrednio zależą od przybrzeżnych terenów podmokłych podczas ich cyklu życiowego. Na przykład, same bagna Luizjany produkują roczne komercyjne zbiory ryb i skorupiaków w wysokości 1,2 miliarda funtów — warte 244 miliony dolarów w 1991 roku.
Mokradła poprawiają jakość wody, utrzymując składniki odżywcze, osady i inne materiały przed wejściem do jezior, strumieni i zbiorników. Na przykład, bottomland hardwood wetlands w Południowej Karolinie usunąć osad i substancje toksyczne i usunąć lub filtrować nadmiar składników odżywczych. Naukowcy szacują, że najtańszym substytutem tych korzyści z terenów podmokłych byłaby stacja uzdatniania wody kosztująca 5 milionów dolarów (w 1991 r.) na budowę; dodatkowe pieniądze byłyby potrzebne na utrzymanie i eksploatację elektrowni.
Mokradła często działają jak naturalne wanny lub gąbki, magazynując wodę (wodę powodziową lub wodę powierzchniową, która zbiera się w izolowanych depresjach) i powoli ją uwalniając. Drzewa i inna roślinność podmokła pomagają powolnym wodom powodziowym. To połączone działanie, przechowywanie i powolne uwalnianie może obniżyć wysokość powodzi i zmniejszyć potencjał erozyjny wody. Mokradła tak–
- pomagają kontrolować wzrost szybkości i objętości spływów na obszarach miejskich;
- buforują linie brzegowe przed erozją;
- pomagają utrzymać i ustabilizować przepływy strumieni przez dłuższy czas;
- zapewniają tarliska i siedliska dla ważnych dla handlu ryb i skorupiaków;
- zapewniają siedliska rzadkich, zagrożonych i zagrożonych gatunków roślin i zwierząt;
- pomagają zachować różnorodność biologiczną w całym krajobrazie; i
- zatrzymują osady, składniki odżywcze i inne zanieczyszczenia, co znacznie poprawia jakość wody.
ochrona terenów podmokłych jest obecnie jedną z najważniejszych i najbardziej wrażliwych kwestii związanych z zasobami naturalnymi w naszym kraju. Tereny podmokłe są ważne, ponieważ mają unikalne funkcje i wartości. Ponieważ tereny podmokłe są tak produktywne i mają ogromny wpływ na przepływ i jakość wody, są cenne dla wszystkich.
niszczenie terenów podmokłych może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak zwiększone powodzie, wymieranie gatunków i spadek jakości wody. Możemy uniknąć tych konsekwencji, utrzymując cenne tereny podmokłe, które posiadamy, i przywracając tereny podmokłe tam, gdzie to możliwe.
< powrót do archiwum publikacji RCA