ludzka przepustowość umysłowa jest skończona. Prawdopodobnie doświadczyłeś tego wcześniej( choć może nie w tych kategoriach): kiedy jesteś zagubiony w koncentracji, próbując rozwiązać problem, taki jak zepsuty komputer, bardziej prawdopodobne jest zaniedbanie innych zadań, takich jak pamiętanie o zabraniu psa na spacer lub odebraniu dziecka ze szkoły. To dlatego ludzie, którzy używają telefonów komórkowych za kierownicą faktycznie gorzej wypadają jako kierowcy. Dlatego kontrolerzy ruchu lotniczego skupieni na zapobieganiu kolizji w powietrzu rzadziej zwracają uwagę na inne samoloty na niebie.

mamy tylko tyle zdolności poznawczych do rozprzestrzeniania się. To rzadki zasób.

to zrozumienie przepustowości mózgu może zasadniczo zmienić sposób myślenia o ubóstwie. Naukowcy publikujący przełomowe odkrycia w czasopiśmie Science doszli do wniosku, że ubóstwo narzuca tak ogromne obciążenie poznawcze biednym, że mają niewielką przepustowość, aby zrobić wiele rzeczy, które mogą podnieść ich z ubóstwa – jak iść do szkoły wieczorowej, lub szukać nowej pracy, a nawet pamiętać, aby płacić rachunki na czas.

w serii eksperymentów prowadzonych przez naukowców z Princeton, Harvardu i Uniwersytetu w Warwick, ludzie o niskich dochodach, którzy byli przygotowani do myślenia o problemach finansowych, wykonywali słabo serię testów poznawczych, obarczonych obciążeniem umysłowym, które było równoznaczne z utratą snu przez całą noc. Innymi słowy, stan ubóstwa nakładał obciążenie psychiczne podobne do utraty 13 punktów IQ lub porównywalne z różnicą poznawczą obserwowaną między przewlekłymi alkoholikami a normalnymi dorosłymi.

odkrycie dalej podważa teorię, że biedni ludzie, poprzez wrodzoną słabość, są odpowiedzialni za własne ubóstwo-lub że powinni być w stanie podnieść się z niego z wystarczającym wysiłkiem. Badania te sugerują, że rzeczywistość ubóstwa faktycznie utrudnia wykonywanie podstawowych umiejętności życiowych. Bycie biednym oznacza, jak piszą autorzy, „radzenie sobie nie tylko z niedoborem pieniędzy, ale także z równoczesnym niedoborem zasobów poznawczych.”

to wyjaśnia, na przykład, dlaczego biedni ludzie, którzy nie są dobrzy z pieniędzmi, mogą również walczyć o bycie dobrymi rodzicami. Te dwa problemy nie są ze sobą powiązane.

„to ta sama szerokość pasma”, mówi Eldar Shafir, jeden z autorów badania obok Anandi Mani, Sendhila Mullainathana i Jiaying Zhao. Biedni ludzie żyją w ciągłym stanie niedoboru (w tym przypadku ograniczonej przepustowości umysłowej), wyniszczającym środowisku, które Shafir i Mullainathan opisują w książce, która zostanie opublikowana w przyszłym tygodniu, niedobór: dlaczego posiadanie zbyt mało znaczy tak wiele.

to, co szafir i jego koledzy zidentyfikowali, nie jest dokładnie stresem. Raczej bieda narzuca ludziom coś innego, co utrudnia ich nawet wtedy, gdy biologiczne markery stresu (takie jak podwyższone tętno i ciśnienie krwi) nie są obecne. Stres może również pozytywnie wpływać na nas w małych ilościach. Sportowiec pod wpływem stresu, na przykład, może rzeczywiście lepiej. Stres podąża za klasyczną krzywą: trochę może pomóc, ale poza pewnym punktem, zbyt wiele go zaszkodzi nam.

Ten obraz przepustowości poznawczej wygląda inaczej. Aby go zbadać, naukowcy przeprowadzili dwa zestawy eksperymentów. W pierwszym z nich około 400 losowo wybranych osób w Centrum Handlowym w New Jersey zostało zapytanych, jak zareagują na scenariusz, w którym ich samochód wymagał naprawy za 150 lub 1500 dolarów. Czy zapłacą za pracę w całości, zaciągną pożyczkę, czy odłożą remont? Jak by podjęli taką decyzję? Tematy różniły się rocznym dochodem od $20,000 do $ 70,000 .

przed udzieleniem odpowiedzi badani otrzymali serię testów powszechnych (identyfikujących sekwencje kształtów i liczb, na przykład) mierzących funkcje poznawcze i inteligencję płynów. W łatwiejszym scenariuszu, gdzie hipotetyczna naprawa kosztowała tylko 150 dolarów, testerzy zaklasyfikowani jako” biedni „i” bogaci ” wypadli równie dobrze na tych testach. Ale” biedni ” testerzy wypadli zauważalnie gorzej w scenariuszu $ 1,500 . Po prostu proszenie tych ludzi, aby myśleli o problemach finansowych, obciążało ich umysłową przepustowość.

„a to nie są ludzie w skrajnej nędzy” – mówi Szafir. „To są zwykli ludzie chodzący tego dnia do centrum handlowego.”

„bogaci” badani nie doświadczyli takich trudności. W drugim eksperymencie naukowcy znaleźli podobne wyniki podczas pracy z grupą rolników w Indiach, którzy doświadczają naturalnego rocznego cyklu ubóstwa i obfitości. Rolnicy ci otrzymują 60% rocznego dochodu w jednym ryczałcie po zbiorach trzciny cukrowej. Wcześniej są one zasadniczo ubogie. Potem (krótko) nie są. W stanie ubóstwa przed żniwami wykazywali jednak ten sam niedobór przepustowości poznawczej, co u amerykańskich poddanych w Centrum Handlowym w New Jersey.

projekt tych eksperymentów nie był szczególnie przełomowy, co czyni go tym bardziej zdumiewającym, że nigdy wcześniej nie zrozumieliśmy związku między Poznaniem a ubóstwem.

„ten projekt, nie ma w nim nic nowego, nie ma nowej technologii, to mogło być zrobione lata temu” – mówi Shafir. Ale praca jest produktem stosunkowo nowej dziedziny ekonomii behawioralnej. Wcześniej psychologowie poznawczy rzadko badali różnice między różnymi populacjami społeczno-ekonomicznymi („mózg to mózg, Głowa to głowa”, mówi Shafir). Tymczasem inne dziedziny psychologii i ekonomii badały różne populacje, ale nie poznanie.

teraz, gdy wszystkie te perspektywy się połączyły, implikacje dla tego, jak myślimy o ubóstwie – i projektujemy programy dla ludzi, których to dotyczy-są ogromne. Rozwiązania ułatwiające życie finansowe biednym ludziom nie zmieniają po prostu ich perspektyw finansowych. Kiedy biedna osoba otrzymuje regularną wypłatę w każdy piątek, to nie tylko zwalnia zmartwienie, kiedy pieniądze przyjdą w następnym.

„kiedy to robimy, uwalniamy pewną przepustowość”, mówi Shafir. Decydenci mają tendencję do oceny sukcesu programów finansowych skierowanych do ubogich, mierząc, jak radzą sobie finansowo. „Interesującą rzeczą w tej perspektywie jest to, że mówi, że jeśli ułatwię Ci życie finansowe, jeśli dam ci więcej przepustowości, to naprawdę powinienem spojrzeć na to, jak sobie radzisz w swoim życiu. Możesz lepiej wychowywać dzieci. Możesz lepiej stosować się do swoich leków.”

ograniczona przepustowość stworzona przez ubóstwo bezpośrednio wpływa na kontrolę poznawczą i płynną inteligencję, których potrzebujemy do wszelkiego rodzaju codziennych zadań.

„kiedy twoja przepustowość jest załadowana, w przypadku biednych”, mówi Shafir, „jesteś bardziej skłonny nie zauważać rzeczy, jesteś bardziej skłonny nie opierać się rzeczom, którym powinieneś się oprzeć, jesteś bardziej skłonny zapomnieć rzeczy, będziesz mieć mniej cierpliwości, mniej uwagi poświęcać swoim dzieciom, gdy wrócą ze szkoły.”

na poziomie makro oznacza to, że straciliśmy ogromną ilość zdolności poznawczych podczas recesji. Miliony ludzi miały mniejszą przepustowość, aby dać dzieciom lub pamiętać o przyjmowaniu leków.

odwrotnie, oznacza to również, że programy walki z ubóstwem mogą przynieść ogromne korzyści, których nigdy wcześniej nie dostrzegaliśmy: pomóc ludziom stać się bardziej stabilnymi finansowo, a także uwolnić ich zasoby poznawcze, aby odnieść sukces na wiele innych sposobów.

mimo całej wartości tego odkrycia, łatwo sobie wyobrazić, jak zwolennicy oklepanych argumentów na temat ubóstwa mogą przekręcić fundamentalną relację między przyczyną a skutkiem. Jeśli życie w biedzie jest równoznaczne z utratą 13 punktów w IQ, czy to nie oznacza, że ludzie z niższym IQ kończą w biedzie?

Nauka jednak łączy się wokół przeciwnego wyjaśnienia. „Wszystkie dane pokazują, że nie chodzi o biednych ludzi, ale o ludzi, którzy są w biedzie. Wszystkie dane sugerują, że nie chodzi o osobę, ale o kontekst, w którym mieszka.”