het onderzoek onderdeel in Challenge B herfst semester barst van een prachtige wetenschap onderwijs. Dit artikel onderzoekt waarom dat zo is door het benadrukken van vijf redenen voor het bestuderen van wetenschap door middel van het onderzoeken van prominente wetenschappers. Elke reden richt zich op een onderliggende misvatting over wetenschap die de neiging heeft om overheersend te zijn en die wordt gecorrigeerd door het onderzoek van de studenten naar de levens en ontdekkingen van deze prominente wetenschappers. Elke mythe wordt tegengegaan door een waarheid en een paar lessen die studenten kunnen leren van hun studies worden benadrukt.

onderzoek naar de levens en ontdekkingen van vooraanstaande wetenschappers:

1. inspireert nieuwsgierigheid en een houding van ontdekking.

De Misvatting: Vandaag de dag hebben we meer informatie dan ooit tevoren in de geschiedenis van de mens, en mensen—vooral jongeren die technologisch zijn ingeplugd—hebben vaak de indruk dat “googlen” alle mogelijke antwoorden op vragen oplevert. Dit leidt tot de illusie dat de wetenschap ‘gevestigd’ is; dat vrijwel alles wat er te weten valt al ontdekt is en dat er niet veel aan de bestaande kennis kan worden toegevoegd.
De Waarheid: In Challenge B leren studenten, door middel van real-life voorbeelden, dat door de geschiedenis heen wat leek op ‘gevestigde’ wetenschap routinematig is vernieuwd door nieuwe innovatieve ideeën. Bovendien komen deze innovaties niet uit’ niets’, maar zijn ze bijna altijd gebaseerd op eerdere informatie die in een nieuw licht wordt gezien. Een fantastisch voorbeeld hiervan is Johannes Kepler, die met bestaand begrip en berekeningen werkte, maar op het ‘ aha ‘ moment besefte dat om aan de waargenomen gegevens te voldoen de banen van de planeten elliptisch in plaats van cirkelvormig moesten zijn.
De Les: Studenten worden blootgesteld aan uitstekende rolmodellen in de wetenschappers die ze onderzoeken en ze leren van hen hoe ze zelf Ontdekkers kunnen zijn. Ze zien dat wetenschap exploratief, innovatief en creatief is. Studenten leren ook de belangrijke levenslessen van het omgaan met de dubbelzinnigheden en frustraties van het stappen uit in onbekend terrein. Ze leren van beroemde voorbeelden zoals Faraday of Curie om te reageren op de vragen wat te doen als ze geen toegang hebben tot een antwoordsleutel of een deskundige hulpbron om te raadplegen. Daarnaast worden studenten vaak echt geïnspireerd tot levenslange wetenschappelijke nieuwsgierigheid door de modellen die ze ontmoeten in hun onderzoek.

1. bevordert het inzicht dat er al eeuwenlang vooruitgang wordt geboekt op wetenschappelijk gebied.De misvatting: door het feit dat er in de afgelopen eeuw meer technologische vooruitgang is waargenomen dan ooit tevoren in de geschiedenis, is het moeilijk deze dagen niet te voelen dat er geen vooruitgang was tot de plotselinge explosie van ontdekkingen in de moderne tijd. Vooral voor jongeren, wier kennis van de geschiedenis beperkt kan zijn, is het moeilijk voor hen om de belangrijke en revolutionaire ontdekkingen van het verleden te waarderen, omdat ze lijken te verbleken in vergelijking met de flits en verblinding van de eenentwintigste eeuw.De waarheid: het wetenschappelijk leren vordert al eeuwen en onze huidige wetenschappelijke kennis is gelaagd, voortbouwend op het begrip en de informatie van voorbije eeuwen. Ongetwijfeld is het zo dat het bevorderen van kennis extreem snel is geweest in de afgelopen jaren, maar dat maakt de enorm belangrijke ontdekkingen uit het verleden waarop onze huidige kennis berust niet ongeldig of in diskrediet gebracht. Studenten kunnen zien hoe Linnaeus bijvoorbeeld een solide basis legde voor de genus-en soortdivisies van classificaties die we vandaag de dag nog steeds gebruiken.
   de les: de wetenschap wordt steeds verfijnd. Nieuwe ideeën bouwen voort op oudere ideeën (waarvan sommige worden herontdekt nadat ze lang in de duisternis zijn begraven). Wetenschap is niet statisch. Studenten leren de vloeibaarheid van wetenschappelijke kennis te waarderen en beginnen te begrijpen hoe hun eigen kennis en onderscheidingsvermogen belangrijk is bij het onderzoeken van wetenschappelijke ideeën of ontdekkingen die ze tegenkomen in hun eigen leven.
   1. stimuleert de integratie van ideeën en onderwerpen.

   de misvatting: in ons postmoderne tijdperk hebben we een gefragmenteerde manier van kijken naar de wereld. We hebben de neiging om alles te definiëren door bijzonderheden en door wat dingen ‘anders’ maakt in plaats van door wat ze gemeen hebben. Dit is vooral het geval wanneer we denken over de onderwerpen van het onderwijs. Vaak worden studenten niet aangemoedigd om waar te nemen hoe wetenschap is gerelateerd aan geschiedenis of hoe wiskunde is als poëzie. We hebben de neiging om onze studies te breken in de ‘wetenschappen’, de ‘geesteswetenschappen’ en de ‘Kunsten’, alsof ze gescheiden en los van elkaar.De waarheid: hoewel dit onze tendens is, is het niet de realiteit. We leven in een wereld waarin de wetenschappen, geesteswetenschappen en Kunsten overal om ons heen zijn geïntegreerd in onze dagelijkse ervaringen. Ga vandaag naar de bioscoop om een blockbuster te kijken en je ziet daar de samensmelting van verhaal, kunst, wetenschap, technologie, muziek en meer. En natuurlijk, noch wetenschappers nu, noch degenen in het verleden hebben onderzocht, onderzocht, nagedacht, of ontdekt in isolatie. Ze hebben geleefd en gewerkt in real time en op echte plaatsen. Ze worden sterk beïnvloed door heersende filosofieën, actuele gebeurtenissen, artistieke bewegingen en spirituele trends. Ze worden niet beïnvloed door’ wetenschap ‘ alleen, maar door het geheel van hun eigen ervaringen, onderwijs, persoonlijk begrip en levens als geheel. Met andere woorden, de wetenschap vindt plaats binnen een historische context die automatisch als voorwaarde verbonden is met een groot aantal andere factoren, ideeën en onderwerpen. Dit is duidelijk te zien wanneer men bijvoorbeeld het leven van Einstein onderzoekt; het is onmogelijk om Einstein te scheiden van de heersende factoren van zijn tijd, waaronder de ontluikende technologieën van de astronomie en de onvermijdelijke historische en politieke spanningen die door de Tweede Wereldoorlog worden veroorzaakt. Vaak zijn studenten ook verrast om te leren dat Einstein een volleerd muzikant was, die wordt toegeschreven met te zeggen: “Als ik geen fysicus was, zou ik waarschijnlijk muzikant zijn. Ik denk vaak in muziek. Ik leef mijn dagdromen in muziek. Ik zie mijn leven in termen van muziek.”
   de les: studenten leren zich te identificeren met de mannen en vrouwen achter de wetenschappelijke ontdekkingen die zo’ n onuitwisbare invloed hebben op het leven van de studenten vandaag. Bijna elk van de bestudeerde wetenschappers heeft een directe invloed gehad op ons dagelijks, moderne bestaan. Door hun onderzoek zien studenten deze wetenschappers als echte mensen, die uit bepaalde plaatsen en achtergronden kwamen, die bepaalde soorten onderwijs en overtuigingen hadden, en die doelen en aspiraties hadden. Ze leren hieruit dat wetenschap niet gebeurt in een soort wetenschappelijk, academisch vacuüm, maar een integraal onderdeel is van de loop van de ontwikkeling van de beschaving.

   1. moedigt het zoeken naar waarheid aan.

   de misvatting: onze wereld is overspoeld met de filosofieën en onderliggende veronderstellingen van relativisme: ieders waarheid is zijn of haar eigen waarheid, opgebouwd uit persoonlijke ervaring en geschikt voor elk individu. Hoewel de wetenschap het ideaal van objectiviteit in haar methoden Hooghoudt, wordt zij ook achtervolgd door het spook van het relativisme. De vraag of licht een golf of een deeltje is, heeft gevolgen op lange termijn gehad; omdat de wetenschap het licht niet overtuigend en objectief kon waarnemen en analyseren, is zij in de verwarring geraakt door te proberen te beslissen hoe zelfs dit fundamentele aspect van de dagelijkse ervaring moet worden gedefinieerd. En natuurlijk brengt de relativiteitstheorie de kwestie van subjectief perspectief in een nog grotere focus. De wetenschap is gedwongen, ondanks zichzelf, zijn eigen vermogen om te observeren, te definiëren en te meten in vraag te stellen. Dit veroorzaakt een hoge mate van cognitieve dissonantie in onze cultuur, want terwijl we fanatiek vasthouden aan de waarheden en de producten van de wetenschap, soms bijna tot het punt van afgoderij, aan de wortel twijfelen we zelfs aan de waarheden van de wetenschap waarop we vertrouwen (van die van de geneeskunde tot die van de ruimtevaart).
   De Waarheid: In feite zijn er echter zoveel manieren waarop de wetenschap waar we op vertrouwen objectief waar is. Als dat niet zo was, zouden we niet in staat zijn om succesvolle baanbrekende operaties te doen of ruimteschepen te besturen…of zelfs gewassen succesvol te planten met enige hoop om ze te oogsten. Dat is niet hetzelfde als zeggen dat wetenschap objectief volledig bewijs is , maar het is beweren dat wetenschap op een aantal zeer belangrijke manieren de realiteit ontmoet op een manier die we kunnen toepassen en niet alleen toepassen, maar dit doen met grote prestatie en met grote vruchtbaarheid. Ook al begrijpen we bijvoorbeeld niet alles wat er te weten valt over satelliettechnologie, we weten wel dat deze met een behoorlijke mate van nauwkeurigheid werkt.De les: bij het onderzoeken van het leven en het werk van grote wetenschappers leren studenten dat deze wetenschappers—ook al stapten ze in het onbekende, en ook al werden ze beïnvloed door de tijden en plaatsen waar ze leefden—tijdloze, objectieve waarheden zochten die vervolgens met succes op het leven konden worden toegepast. Dit bevestigt niet alleen de geldigheid van wetenschappelijke inspanningen, maar het bevestigt dat we in staat zijn, door de wetenschappelijke methode, om de waarheid concreet te bereiken, te verwoorden en te gebruiken in ons leven. Of een vliegtuig vliegt is niet relatief; het vliegt wel of niet! De vraag hoe snel hij vliegt of wat zijn lengte is, komt met relativiteit, zeker…maar betwist de werkelijke gebeurtenis van het vliegen niet. Studenten zijn in staat om te zien wetenschappers actief nastreven van abstracte waarheden die vervolgens kunnen worden gebruikt in de concrete wereld en dit is een grote getuigenis tegen de filosofieën van relativisme zo ongebreideld in onze tijd.

   1. stelt studenten in staat belangrijke wetenschappers te bestuderen die goede vragen stelden en naar goede antwoorden toe werkten.

   de misvatting: in een materialistische, resultaatgerichte cultuur hebben we vaak het idee dat de antwoorden het belangrijkste onderdeel zijn van elk onderzoek, vooral wetenschappelijke. En, natuurlijk, hoewel het van cruciaal belang is dat antwoorden correct zijn wanneer we wetenschappelijke kennis willen toepassen (we willen immers gebouwen die staan, bruggen die niet instorten, en medische apparatuur die effectief is), hebben we de neiging om het belang van de rol van de vragen die werden gesteld te bagatelliseren om tot die goede antwoorden te komen. De misvatting is dat het proces van verkennen, testen, onderzoeken, nadenken en onderzoeken minder belangrijk is dan de antwoorden.
   De Waarheid: In werkelijkheid is het proces van vitaal belang en weten hoe je door dat proces moet reizen met doorzettingsvermogen en onderscheidingsvermogen is cruciaal. Het kost vele wetenschappers vele jaren van Arbeid en inspanning, door middel van een veelheid van verschillende hypothesen en experimenten, om tot de conclusies te komen die dan de antwoorden bieden waarop we nu vertrouwen voor al onze behoeften in het ruimtetijdperk.
   De Les: Studenten die het leven van echte wetenschappers bestuderen, krijgen waardering voor al het harde werk, geduld, nederigheid en enorme hoeveelheid tijd en moeite die nodig zijn voor de meeste grote wetenschappelijke ontdekkingen om deel uit te maken van de wetenschappelijke kennis. Dit helpt studenten om niet alleen de wetenschappelijke methode te begrijpen, maar het belang van het stellen van goede vragen, van het opofferen van zichzelf, en van het aanpakken van harde dingen als ze kennis, begrip en wijsheid zoeken.

   deze vijf redenen zijn niet gerangschikt—ze kunnen elk op zichzelf staan en bovendien kunnen ze elkaar overlappen. Na onderzoek van de levens van de geselecteerde grote wetenschappers in de herfst semester van uitdaging B, zal elke student de kans hebben gehad om te profiteren van een prachtige basis in een inzichtelijke en solide onderwijs in de aard en de geschiedenis van de wetenschap.