ROA (beschrijving hieronder) wordt gebruikt om de winstgevendheid van een potentiële lening te berekenen.
zoals we hebben geleerd in de Ultimate Guide to Corporate Banking, bieden Corporate banken doorlopende kredietfaciliteiten, termijnleningen, overbruggingsfinanciering en cashmanagementdiensten aan haar klanten.
In dit artikel zullen we de belangrijkste leenratio ‘ s en maatstaven doornemen die corporate banken gebruiken om het maken van een lening te evalueren.
het bedrijfsmodel van een Corporate Bank
net als commerciële banken gebruikt een corporate bank in haar kern de deposito ‘ s van een bank om leningen te verstrekken aan haar zakelijke klanten.
een eenvoudig voorbeeld
een bank heeft 100 miljoen dollar aan deposito ’s uit een pool van deposanten die 0,5% rente betalen, zodat de jaarlijkse rentelasten voor de bank op die deposito’ s:
jaarlijkse rentelasten: $100 miljoen x 0.5% = $500,000
aangezien deposanten op een gegeven moment slechts een klein deel van hun deposito ’s opnemen, hoeft de bank niet al die deposito’ s als contant geld bij de hand te houden en kan zij in plaats daarvan slechts een kleine reserve aanhouden terwijl zij de rest van die deposito ‘ s uitlenen.
in dit geval zou de Corporate Bank dus 10 miljoen dollar kunnen reserveren en de resterende 90 miljoen dollar van die deposito ‘ s kunnen gebruiken om leningen aan bedrijven uit te geven tegen 10% om rentebaten te genereren.
rentebaten op jaarbasis: $ 90 miljoen x 10% = $9 miljoen
samen verdient de bank $9 miljoen aan rentebaten, minus $500.000 aan rentelasten voor een winst van $8,5 miljoen.
nu we het basisidee hebben, laten we een aantal nuances onder de loep nemen…
hoe een bank een lening
evalueert vergelijkbaar met commercial banking, is het kredietverleningsbesluit gebaseerd op de goedkeuring van een risicoafdeling, die de potentiële verliezen van de bank ten opzichte van een dergelijke blootstelling en het kapitaal dat zij er tegenover moeten zetten, bekijkt.
bovendien moet elke lening een rendementshinder voor investeringen of leningen wegwerken die ervoor zorgt dat de bank een aanvaardbaar rendement op haar kapitaal krijgt. De belangrijkste ratio ‘ s die worden gebruikt om het rendement vast te stellen, zijn het rendement op activa, het rendement op het eigen vermogen en het rendement op risicogewogen activa.
Stap 1: Bereken de netto rentemarge
de eerste stap bij de beoordeling van een lening is het verkrijgen van een netto-inkomen op het niveau van de lening.
om daar te komen, begin met:
- rentebaten uit de lening, plus
- overige kosten, minus
- rentelasten (de kosten van middelen uit deposito ‘ s van cliënten of het lenen van geld van elders))
dat krijgt u nettorentemarge-het is het equivalent van EBIT voor niet-financiële bedrijven.
Stap 2: Bereken het netto-inkomen van het Leningniveau
vervolgens trekt u een last af, de zogenaamde loan loss provisie, die verwijst naar de schatting van het geld dat moet worden gereserveerd voor eventuele verwachte verliezen op de lening, of een onvoorziene gebeurtenis / voorziening.
ten slotte moet u de bijbehorende arbeidskosten/salarissen en toegerekende overhead Aftrekken, evenals belastingen.
hierdoor krijgt de corporate bank een netto-inkomen op het niveau van een lening. Hier is een overzichtstabel voor het berekenen van het netto-inkomen voor een lening:
rentebaten
add: provisie
minder: kosten van fondsen
netto rentemarge
minder: Voorzieningen voor verliezen op leningen
Minder: niet-rentelasten
netto baten vóór belastingen
minder: Inkomstenbelasting
netto-inkomsten
Stap 3: Bepaal de belangrijkste ratio ‘ s voor leningen
met het niveau van de lening wordt de netto-inkomsten vergeleken met het totale bedrag van de lening aan de hand van een ratio rendement op activa (onthoud dat de lening een actief voor de bank is):
rendement op activa (ROA) = netto-inkomsten / Totaal activa
inzicht rendement op activa
ROA wordt gebruikt om bereken hoe winstgevend een potentiële lening is en of zij de lening aan een potentiële lener moeten uitbreiden of niet.
indien deze rentabiliteitsberekeningen of-ratio ‘ s voldoen aan de drempel voor het kredietverleningsproduct, kunnen de banken de lening goedkeuren op voorwaarde dat aan andere criteria wordt voldaan vanuit een risicoperspectief, zoals blootstelling aan dezelfde cliënt, blootstelling aan de sector in het algemeen en verwachte verliezen van de lening.
merk op dat het rendement op activa voor alle kredietproducten niet direct vergelijkbaar is – een ROA van 1% is dus niet noodzakelijk slechter dan een ROA van 3% als product A minder riskant is dan product B. Daarom hangt het besluit over de beoordeling van de lening af van verschillende hindernissen voor verschillende producten.
vanwege de verschillen tussen de producten heeft ROA zijn grenzen. En een manier om te normaliseren voor de verschillen in risico ‘ s tussen producten is om risico-aanpassing van de lening bedragen, met behulp van een rendement op risicogewogen activa ratio.
rendement op risicogewogen activa ( RORWA) = netto-inkomsten1 / risicogewogen activa
inzicht in RORWA
RORWA wijzigt de ROA om rekening te houden met de risico ‘ s die zijn genomen om rendement te behalen. Bijvoorbeeld, een lening van $ 25 miljoen met een netto-inkomen van $1 miljoen zou een ROA van 4% hebben.
maar als die lening een veilige lening was, zou deze risicogewogen kunnen worden van $ 25 miljoen naar $ 20 miljoen, waardoor de RORWA op 5% zou komen.Als zodanig is RoRWA een goede manier om te normaliseren hoe de corporate bank de winstgevendheid van de lening evalueert. Terwijl Roa activa gebruikt als noemer in de formule, zal RoRWA het bedrag van activa aanpassen op basis van hun waargenomen risico.
1 Houd er rekening mee dat de teller kan worden berekend als winst vóór belastingen.
ten slotte wordt het rendement op eigen vermogen aangepast voor het verschillende bedrag aan eigen vermogen dat nodig is om de lening af te dekken.:
rendement op eigen vermogen = nettoresultaat / eigen vermogen
Roe
wanneer een bank een lening verstrekt, neemt zij haar veiligste activum (cash) en geeft zij dat geld aan een kredietnemer en creëert zij een nieuw (risicovoller) activum. Als banken dit ongecontroleerd doen, zullen hun balansen riskanter en riskanter worden, waardoor deposito ‘ s in gevaar komen.
om deposanten te beschermen, eisen toezichthouders dat banken een bepaald bedrag aan risicokapitaal toewijzen op basis van de kredietprofielen voor een potentiële kredietnemer die hun risicobeoordelingsmodellen suggereren.
stel je voor dat dezelfde lening van 25 miljoen dollar die een jaarinkomen van 1 miljoen dollar genereert, de bank 5 miljoen dollar aan aandelenkapitaal moet reserveren. Het ROE is dus $1 miljoen / $ 5 miljoen = 20%.
Stap 3: Zoals we in onze Ultimate Guide to Corporate Banking hebben vermeld, zit Corporate Banking binnen de investeringsbank en zal het soms leningen goedkeuren die op zichzelf niet winstgevend zouden zijn, maar zinvol zijn omdat ze kansen creëren voor andere delen van de investeringsbank om vervolgdiensten aan te bieden, zoals M&A, schuld-en eigenvermogensvereisten, enz.
Revolving Credit Facilities As Loss Leader
Revolving credit facilities in het bijzonder worden beschouwd als een loss leader product voor corporate banken omdat ze de neiging hebben om een economisch verlies voor de bank te lopen omdat de bank kapitaal reserveert voor crediteuren, terwijl kredietnemers in plaats van gebruik te maken van de revolver de voorkeur geven aan langer gedateerd kapitaal van obligaties en contant geld en commercial paper gebruiken voor kredietbehoeften op korte termijn.
illustratief voorbeeld
stel dat een zakelijke bank leningen verstrekt aan een grote zakelijke cliënt met een rendement op eigen vermogen (ROE) van 13%, terwijl de interne hurdle rate van de bank 17% bedraagt. Als een op zichzelf staand kredietbesluit zou dit niet werken. Indien zij echter in het komende jaar een herfinanciering van de schuldkapitaalmarkt verwachten en een potentiële M&een transactie die een all-in rendement op de kapitaalmarkten van 22% zou kunnen opleveren, kan de bank dit als een lonend besluit beschouwen.
Revolving Credit Facilities As Loss Leader
Revolving credit facilities in het bijzonder worden beschouwd als een loss leader product voor corporate banken omdat ze de neiging hebben om een economisch verlies voor de bank te lopen omdat de bank kapitaal reserveert voor crediteuren, terwijl kredietnemers in plaats van gebruik te maken van de revolver de voorkeur geven aan langer gedateerd kapitaal van obligaties en contant geld en commercial paper gebruiken voor kredietbehoeften op korte termijn.
illustratief voorbeeld
stel dat een zakelijke bank leningen verstrekt aan een grote zakelijke cliënt met een rendement op eigen vermogen (ROE) van 13%, terwijl de interne hurdle rate van de bank 17% bedraagt. Als een op zichzelf staand kredietbesluit zou dit niet werken. Indien zij echter in het komende jaar een herfinanciering van de schuldkapitaalmarkt verwachten en een potentiële M&een transactie die een all-in rendement op de kapitaalmarkten van 22% zou kunnen opleveren, kan de bank dit als een lonend besluit beschouwen.