er is een groot verschil tussen de met oker vervaardigde Aboriginal schilderijen in vergelijking met de moderne medium vorm van acrylverf.
Oker is het traditionele medium dat door de Aboriginals wordt gebruikt. Vandaag de dag zijn er enkele rotsschilderingen nog vrij herkenbaar van ten minste 40 tot 50.000 jaar geleden, dus de oker heeft een ongelooflijke levensduur.
Oker gebruikt in Aboriginal schilderijen werden meestal gegraven of gedolven op plaatsen met een soort zachte kleurrijke steen die volledig natuurlijk is. Er zijn verschillende kleuren die kunnen worden geëxtraheerd en vervolgens gemengd met andere pigmenten om andere kleuren/tinten te produceren, net als de manier waarop we Acryl kleuren mengen om andere pigmenten te vormen. Deskundige kunstenaars mengen de okers om kleuren te creëren die variëren van rood, verschillende tinten bruin, grijs, zandgeel, zacht roze, wit, paars en groen.
Oker heeft een veel dikkere en soms ruwere textuur dan acrylverf. Aboriginals gebruikt het bij het schilderen op rotsen en in grotten en toegepast op hun lichaam voor culturele ceremonies.
Twee voorbeelden van oker kunstwerken uit de Kimberley-regio van West-Australië van Tommy Carroll & Sade Carrington
Vanwege de dikke en de knapperige textuur van oker, Aboriginal schilderijen gemaakt met dit medium kan niet worden gegooid zoals acryl kunstwerken en moet blijven gestrekt als de oker kan kraken als gerold. Okerverf is echter extreem duurzaam en duurzaam.
het is een zeer moeilijk proces om oker te mengen, maar wanneer goed gedaan maakt het een enorm verschil voor het afgewerkte schilderij. Het wordt beschouwd als een zeer bekwaam proces.Inheemse Australiërs mengen oker met verschillende natuurlijke gomharsen of met dierlijke oliën/vetten (van dieren zoals emoe ‘ s en Kangoeroes) om hun okerverf te binden, de kleur te behouden en te behouden. Westerse fabrikanten gebruiken daarentegen acrylverbindingen, plantaardige oliën (zoals lijnzaad) en wateroplossingen op basis van gom om hetzelfde resultaat te bereiken.
u zult zien dat de meeste schilderijen uit het Kimberley-gebied in West-Australië traditioneel in oker zijn geschilderd.
iedereen die de inspanning en toewijding waardeert die nodig is om met oker te schilderen, heeft bewondering voor de kunstwerken die op deze manier zijn gemaakt. Het is zeker geen gemakkelijk medium om te produceren en mee te werken. Ondanks de moeilijkheden bij het hanteren en transporteren van oker schilderijen, het beperkte palet dat ze bieden, bezitten ze een zachte, aardse kwaliteit die uniek en zeer aantrekkelijk is. Daarom zijn ze nog steeds het favoriete medium van veel inheemse kunstenaars.
Aboriginal Oker kunstenaar Mark Nodea schilderij (links) en het afgewerkte kunstwerk (rechts)
de introductie van acrylverf op doek uit de westelijke woestijn, zijn pas sinds het begin van de jaren 1970 beoefend en werd populairder in de jaren 1980 en domineren tot op de dag van vandaag. De inheemse Papunya Kunst beweging rond 1971 zag de introductie van acryl of synthetische polymeren. Plotseling was er een enorm scala aan makkelijk te gebruiken Kleuren Beschikbaar voor kunstenaars.Kunstenaars hebben nieuwe spannende technieken, materialen en methoden geà ntegreerd om inheemse kunst te produceren, net als elke andere evoluerende hedendaagse kunst. Het gebruik van acryl heeft een ongelooflijke capaciteit om het oude te mengen met het nieuwe om kunstwerken te produceren die de geschiedenis van hun voorouder vertelt in een eigentijdse stijl.Aboriginal Australiërs zijn de langst bestaande cultuur in de wereld, in tegenstelling tot de vele uitgestorven beschavingen zoals de Inca ‘s, Maya’ s, Azteken of romeinen. De Aboriginal cultuur groeit en evolueert voortdurend. Net zoals kunst uit de westerse wereld door haar eigen afzonderlijke bewegingen gaat, zo doet de Australische Aboriginal kunst.
Aboriginal kunst zal blijven evolueren met nieuwe spannende stijlen en vormen met behulp van moderne media om oude verhalen te vertellen in een hedendaagse vorm.
de invoering van het gebruik van acryl heeft de schilderkunst voor kunstenaars gemakkelijker gemaakt en de industrie veel meer kleur, variatie en enthousiasme gegeven. Je hoeft ze niet te mengen met een bindmiddel om ze te laten hechten aan een bord, artefact of de grotwand. Ze zijn eenvoudiger te gebruiken.
dit gezegd zijnde, blijven veel kunstenaars nog steeds bij de traditionele, originele oker-methode, terwijl anderen acrylverf gebruiken. Het is puur een persoonlijke keuze voor zowel de kunstenaar als de klant. Beide mediums hebben hun eigen charme en aantrekkingskracht.