De eerste twee dingen die ik mijn kinderen over God zou leren komen van Hosea ‘ s sandwichbord.Deze profeet begon zijn carrière met luide veroordeling. Zijn eerste sandwichbord schreeuwde, ” bekeer je van je zonden! Nu! Of verdoemd voor altijd!”Toen werd hij verliefd. En, zoals Frederick Buechner vertelt het verhaal in eigenaardige schatten (Harper), Hosea veranderde zijn toon.Uit Hosea ‘ s revisie zou ik de eerste twee lessen lenen: God is liefde, en er komt geen einde aan.

God is liefde

ik hoop dat ik Gods liefde heb gecommuniceerd op manieren die krachtiger zijn dan woorden. Vanaf het eerste moment dat ik mijn kinderen als baby ‘ s vasthield, vertelde mijn aanraking hen dat ze veilig, teder en in grotere handen dan de mijne werden vastgehouden. Elke liefde die ik hen sindsdien heb gegeven is slechts een fractie van die van God. en elke mislukking lijkt verzacht door een ouder-God die nooit moe wordt of chagrijnig, nooit stopt met medelevend te zijn.Nasty notions afoot herrezen nu God als strenge rechter en bold-of-lightning wreker. Ik bagatelliseer dat idee en benadruk God met een grote schoot. Degenen die de religieuze verbeelding bestuderen, vinden dat mensen die God zien als rechter/meester/bestraffer het leven ervaren als minder genadig en Genadevol dan mensen die God zien als vriend/echtgenoot/minnaar. Het leven is zwaar genoeg. Ik zal mijn kinderen niet belasten met een God die een gigantische checklist hanteert.

Gods liefde eindigt nooit

wanneer we naar de Stille Oceaan, de Rocky Mountains of de Melkweg staren, worden we overweldigd door onmetelijkheid. Dergelijke scènes bieden slechts een blik op het ontzagwekkende mysterie van God.Mijn kinderen hebben een gevoel van het Heilige nodig, een tabernakel waarvoor ze kunnen buigen en leren hoe klein mensen zijn in relatie tot het goddelijke. In een tijd van genotzucht, waarin kleine Brandi of Malcom om alles kunnen janken en het waarschijnlijk krijgen, geeft een bewustzijn van enorme, goddelijke dimensies mensen een zekerder perspectief op zichzelf.Soms denk ik: “Ah—I’ ve caught some flits of God ‘ s ZOOM. Door een piek ervaring, heb ik een glimp van de heilige gezien.”

But at the same time, “I ain’ t seen nothing yet.”Als ik diep in het gebed wordt getrokken, als ik overgoten ben met liefde voor een ander, als ik getransfereerd sta voor schoonheid, dan is dat nog maar het begin. Eindeloos als de golven van de oceaan, de liefde van God wenkt op en op—dan op nog meer.

het is voor kinderen niet gemakkelijk om oneindigheid in taal te vertalen. Tot hen zeg Ik: “God is vol verrassingen.”Ik leer hen een gebaar-gebed om elke ochtend te beginnen. Staan met de handen open en armen uitgestrekt vertelt God, ” je zult geweldige verrassingen vandaag te sturen. Waarschuw me voor je verstoppertje tactiek, je aanwezigheid op onverwachte plaatsen.”

God is goed

wanneer ik die kwaliteit probeer te beschrijven, herinner ik me een poster die mijn 6-jarige maakte op de zondagsschool, kleurrijk verkondigend: “God is goo.”

” wat?”Ik vroeg, verbaasd.

vanaf het eerste moment dat ik mijn kinderen als baby vasthield, vertelde mijn aanraking hen dat ze veilig, teder en in grotere handen dan de mijne werden vastgehouden.

“De Leraar riep de tijd,” antwoordde ze.Om de platitude uit te breiden, wil ik dat mijn kinderen niet alleen geloven dat God goed is, maar ook Gods goedheid in elke dag zoeken.De 13e-eeuwse mysticus Julian van Norwich schreef: “de volheid van vreugde is om God in alles te aanschouwen.”Zelfs kleine kinderen kunnen beweren dat vreugde: in paardenbloemen en sproeten, beer knuffels en warme baden, warm brood en comfortabele sweatshirts.

De vijf zintuigen van kinderen tintelen met ontvankelijkheid. Als na een zware dag de pizza geurig druipt met mozzarella, het verhaal voor het slapengaan lekkernijen en de flanellen lakens warm zijn, merken ze dat ze door God worden omarmd.

afgestompte mensen nemen deze genoegens voor lief. Heilige mensen verwelkomen hen als zijnde afkomstig van Gods hand, geborsteld door de aanraking van de geliefde.

als we ons bewust zijn van de vele manieren en plaatsen waar de genade overvloedig is, leven we in dankbaarheid, trouw aan alles wat ons is gegeven. De essentie van het morele leven is niet angst voor de wet, maar de dankbare reactie van herrezen mensen.

God koos u en vormde u naar het goddelijke beeld

uit duizenden mogelijkheden schiep God Deze unieke mix van haarkleur, talenten en persoonlijkheid. Bovendien markeerde God elk kind met een onuitwisbare familie gelijkenis. Net zoals kastanjebruin haar of een prominente neus in de familie loopt, zo draagt elk kind de tekenen van goddelijke oorsprong en beweert Jezus als oudste broer.Spiritueel schrijfster en spreker Edwina Gateley ‘ s verhaal van een wees prinses maakt dit idee concreet. Toen de koning en koningin wisten dat een buitenlandse invasie op handen was en dat hun familie zou worden gedood, beschermden ze het leven van hun dochter door haar anoniem te laten leven met een varkensboer.Eindeloos als de golven van de oceaan, wenkt God ‘ s liefde aan en aan—dan aan nog meer.

het kind groeide op onbewust van haar koninklijke afkomst totdat op een dag een oude vrouw, die de waarheid kende, fluisterde: “u bent de dochter van de Allerhoogste koning.”Daarna groef de prinses nog steeds aardappelen en voedde varkens, maar met een nieuwe waardigheid, een hersteld gevoel van haar nobele erfgoed.

het koesteren van alle kinderen, ontwierp God een speciale taak die alleen zij kunnen volbrengen. Ik kan mijn kinderen niet precies vertellen wat die taak is, noch wil ik dat ze zich erdoor belast voelen. In plaats daarvan hoop ik dat hun roeping hen een gevoel geeft van kostbaar zijn, ongeacht wat ze bereiken.Zelfs jonge kinderen voelen de druk om te slagen; ouders maken zich zorgen over de vraag of de kleuterschool hen voldoende zal voorbereiden op Harvard. Door God gekozen worden betekent dat onze persoonlijke successen of mislukkingen niet het belangrijkste zijn. Het is veel belangrijker om partners van Christus te zijn en kanalen voor Gods creativiteit. Als we alleen zijn afgestemd op de menselijke schaal die fouten en prestaties meet, kunnen we gemakkelijk zweren krijgen. Gods voortreffelijke balans eert zowel de Dwarslaesie als de Olympische atleet.

ik ben onder de indruk van de Stille trouw van mensen die nooit een officiële “grote” lijst zouden maken, maar die deze tuin verzorgen, deze familie verankeren, deze computer programmeren of deze Motor afstemmen. Mensen die met God Co-creeren brengen betekenis en eerbied naar welke arena dan ook die van hen is. Ik vond het idee altijd leuk dat de echte architecten van wereldvrede misschien oude mensen zijn die in een rolstoel zitten en in de ruimte lijken te staren.Welke uitlaatklep mijn kinderen ook kozen, ongeacht de mate van succes, het heeft vitaliteit verbonden met Gods creatieve kracht.God is in jou misschien moeten ze groeien in dit begrip, maar toen ik van Thomas Merton leerde over het “punt van pure waarheid”, een juweelachtige vonk die Gods heerlijkheid van binnen is, bracht het me immense vrede.Oh, ik treur nog steeds, Ik word nog steeds boos over trivia, ik verkwist nog steeds energie en maak me zorgen. Maar als ik mezelf centreer, herinner ik me dat wat er ook gebeurt, God meer van mij houdt dan ik van mezelf, en alleen maar goed voor mij wil.

mensen die samen met God creëren, brengen betekenis en eerbied naar wat hun arena ook is.

zelfs als ik te blind ben om het ja te herkennen in een duidelijk nee of het hallo verborgen in vaarwel, is God in mij, gemakkelijk toegankelijk, verlangend om te communiceren. Regelmatig rustig de tijd nemen voor dit gebed is een van de belangrijkste dingen die ik mijn kinderen zou kunnen leren.

het houden van dit geloof kan mijn kinderen ook bevrijden van domme confessionele geschillen. Jezus heeft die vraag voor eens en altijd opgelost toen hij de Samaritaanse vrouw vertelde dat God noch in Jeruzalem noch in Samaria verbleef, maar veilig in het menselijk hart.

God is in anderen

de vleesgeworden God kan schrijnende vermommingen dragen: als klasse bullebak, incompetente leraar, of arrogante geestelijke. Maar als God in mij is, is God ook in ieder ander. Die aanwezigheid is de basis voor het respecteren van elke vorm van menselijk leven. Het maakte Jezus heel dol op mensen die niemand anders zou merken.Aan de ene kant daagt zijn ideaal ons uit, aan de andere kant dwingt het ons om God te erkennen in het weefsel van het menselijk leven.In Les Misérables zegt Jean Valjean: “iemand anders liefhebben is het gezicht van God zien.”

in Les Misérables zegt Jean Valjean: “iemand liefhebben is het gezicht van God zien.”De liefdevolle relaties die het leven van mijn kinderen vullen, gronden hen in God. Martin Luther King Jr. noemde dit netwerk de geliefde gemeenschap.Waar mensen ook staan ten opzichte van de institutionele kerk, zij kunnen ons met een groot goed humeur steunen en inspireren. Zoals Franciscaner Pater Richard Rohr ons eraan herinnert, is er maar één liefde, slechts één. Dat maakt de grond waarop we lopen heilig. Als mijn 20-jarige zoon tot 3 uur ‘ s ochtends opblijft om zijn zus te helpen inpakken voor de universiteit of mijn 9-jarige haar broer troost die net zijn scheenbeen heeft geschraapt, verlicht iets mysterieus ons chaotische huis. Iets van het goddelijke roert hier.

God is groter dan elke pijn en vergeeft elke fout

als ze iets lijken op hun moeder, zullen mijn kinderen het goed maken—royaal. Ze moeten deze les onthouden.Buried deep in my psyche is een afbeelding van de Katholieke Basisschool. Elke dag als we dat bakstenen gebouw binnenvielen, passeerden we een standbeeld van het Heilig Hart van Jezus, zijn armen uitgestrekt. Op het moment dat ik niet volledig waarderen die brede en gastvrije omhelzing. Maar nu ik weet hoe slecht ik me kan vergissen, richt ik mij tot een God die door dat beeld spreekt: “heb ik al gezegd dat ik van je hou? Zoveel? Wat er ook gebeurt?”

de projecten kunnen in de wacht worden gezet; het kind is de onmiddellijke genade, de drager van God in ons midden.

mochten we enige twijfel hebben over de vergeving van God, dan hoeven we alleen maar in het gezicht van Jezus te kijken. Ik hou vooral van het verhaal van de vrouw die betrapt is op overspel (Johannes 8:1-11), niet alleen vanwege de niet-oordelende manier waarop Jezus haar behandelt, maar ook vanwege zijn houding ten opzichte van haar beschuldigers. De Farizeeën hebben haar wreed aangevallen. Toch reageert hij niet gewelddadig op hen, zelfs nadat ze haar publiekelijk in verlegenheid brengen en vernederen.

De gezichten van mijn kinderen zijn open en fris. Ik vrees dat ze ooit boze augurkengezichten zouden worden vergiftigd door begraven wrok. Dus moeten ze leren hoe goede mensen boos uitdrukken, conflicten oplossen, om de genade vragen om te vergeven, en werken om te verzoenen. In deze inspanningen zullen ze een hint van Gods vergeving vangen.

mijn kinderen hebben mij meer over God geleerd dan ik hun ooit zou kunnen leren

ik voel me zo volkomen gezegend en volkomen onwaardig om de moeder van mijn kinderen te zijn. Net als de heilige Theresia van Avila: “ik ben hulpeloos voor de liefde. Ik kan worden omgekocht door een sardine.”Met mijn kinderen voel ik me kwetsbaarder dan met een VOLWASSENE waar ik ooit van gehouden heb. Misschien komt het ervaren van de liefde van een ouder voor een kind zo dicht als mensen kunnen om te weten hoe God van ons houdt.

tussen God en ons, als tussen ouder en kind, strekt zich een enorme kloof. Maar zoals Thornton Wilder schreef: “de brug is liefde, de enige betekenis, De enige overleving.”Ik heb het voorrecht gehad om die brug te bewandelen.

soms koppig, soms onaangenaam, hebben mijn kinderen me toch geholpen prioriteiten te stellen. De kindertijd is, net als het leven zelf, Vluchtig. Gezien deze korte ruimte, moeten we niet onze cv ‘ s, ons bruto binnenlands product of onze efficiëntie-index, maar onze relaties opbouwen.

toen ze 3 was, draaide Katie mijn gezicht weg van mijn computer, duwde het toetsenbord opzij, en plop vierkant in mijn schoot. Ze was een harde lerares, maar haar les bleef hangen.

de projecten kunnen in de wacht worden gezet; het kind is de onmiddellijke genade, de drager van God in ons midden. Mijn kinderen hebben me geholpen te waarderen dat God door Jezus zichzelf in huid heeft gewikkeld en zo klein en benaderbaar is geworden als een kind en zo blind voor menselijke fouten.

het laatste wat ik mijn kinderen zou vertellen? “God werd zoals jij. Wat toevallig.”

Image: Unsplash / Alvaro Reyes