bierzesz za pewnik, że ktoś zbudował szlaki, na których jeździsz. Biorę za pewnik, że ktoś zbudował szlaki, na których jeżdżę. W rzeczywistości, o ile nie jesteś budowniczym szlaku lub zarządcą ziemi lub coś na szlaku nie ma sensu w ogóle, prawdopodobnie nie dajesz temu singletrackowi drugiej myśli. Cóż, ty (my) powinieneś, ponieważ jest to cholernie dużo pracy, jak widać w tym eseju fotograficznym Euana Forrestera, który udokumentował dziewięć miesięcy spędzonych na budowaniu dobrych szlaków Sir Martina i Penny Lane na północnym brzegu Mt w Vancouver. Seymour.
głównymi budowniczymi szlaku byli Martin i Penny-on spędził 754 godziny na budowaniu dwóch singletraków, a ona poświęciła 481. Wraz z dodatkowymi wolontariuszami, łączny czas wyniósł 1882 godziny. Ale na pewno się opłaciło, ponieważ obie trasy zdobyły najwyższą ocenę z pięciu gwiazdek na widłach, ze średnią oceną 4.85.
„Ogólnie rzecz biorąc, ziemia na północnym brzegu jest własnością złożonej mozaiki różnych właścicieli ziemskich. Ostatnio są dobre wieści na tym froncie, ponieważ CMHC zaczęło kontaktować się z publicznością w sprawie budowy trailbuilding na tej ziemi. Powiedzieli publicznie, że są świadomi innych właścicieli ziemskich i procesu wydawania pozwoleń, który Ci właściciele ziemscy wprowadzili, i chcą również być jego częścią. Planują to wprowadzić jeszcze w tym roku.”JTNDJTIxLS0lMjAlMkYxNzgzNjY4JTJGMzAweDYwMF9ob21lXzAxJTIwLS0lM0UlMEElM0NkaXYlMjBpZCUzRCUyN2Rpdi1ncHQtYWQtMTQzMTU2NDk1NjE1Ny0wJTI3JTIwc3R5bGUlM0QlMjdoZWlnaHQlM0E2MDBweCUzQiUyMHdpZHRoJTNBMzAwcHglM0IlMjclM0UlMEElM0NzY3JpcHQlMjB0eXBlJTNEJTI3dGV4dCUyRmphdmFzY3JpcHQlMjclM0UlMEFnb29nbGV0YWcuY21kLnB1c2glMjhmdW5jdGlvbiUyOCUyOSUyMCU3QiUyMGdvb2dsZXRhZy5kaXNwbGF5JTI4JTI3ZGl2LWdwdC1hZC0xNDMxNTY0OTU2MTU3LTAlMjclMjklM0IlMjAlN0QlMjklM0IlMEElM0MlMkZzY3JpcHQlM0UlMEElM0MlMkZkaXYlM0U=
Martin and Penny, hard at it.
przed rozpoczęciem budowy Martin spędził kilka dni wędrując po okolicy, decydując, gdzie powinien pójść szlak. Zaznaczał szorstką linię za pomocą żółtej taśmy, która była stopniowo udoskonalana w miarę postępu prac.
Marcin stawiał skały na niesławnym rogu 3, tzw. ze względu na dużą ilość skałek potrzebnych do jej podtrzymania. Ponad połowa kamieni została zakopana, aby wtopić ją w otaczający las.
Penny robi sobie przerwę podczas cięcia upadłego pnia. Ostrze piły szybko stało się nudne dzięki gruz na i wokół tego rodzaju deadfall, wymagające częstego ręcznego ostrzenia.
w miesiącach zimowych było dobrze ciemno przed wyruszeniem na szlak po pracy.
podczas pracy w ciemności w weekendy Martin ustawiał alarm na 21, aby przypomnieć sobie, aby zacząć myśleć o powrocie do domu na kolację.
Martin i Penny często wkładali 3 do 4 godzin wieczorów po pracy, 2 lub 3 razy w tygodniu, a następnie 8 do 11 godzin dni w weekendy. Ich najdłuższy dzień wynosił 14 godzin.
podczas budowy szlaku kończył się na pustkowiu. Z tego powodu jazda w górę wymagałaby jazdy z powrotem w dół, co mogłoby uszkodzić szlak, ponieważ nie był przeznaczony do jazdy zjazdowej. I tak Martin i Penny ukryli wejście głęboko w lesie i zostawili kartkę z prośbą do ciekawskich ludzi, aby szli tylko pieszo.
podczas gdy wyjście było pośrodku niczego, a wejście było ukryte, aby zapobiec przypadkowemu uszkodzeniu niedokończonego szlaku, Budowniczowie uważali, aby nie być widocznym. Wchodzili i wychodzili, gdy nikogo nie było w pobliżu, nosili rowery i pokonywali wiele różnych tras, aby zminimalizować szkody w otaczającym lesie.
Alex i Maddy byli jednymi z pierwszych, którzy odkryli szlak podczas spaceru z psem. Ta notatka stała się specjalną pamiątką dla Martina i Penny.
18 maja 2015: Martin i Penny użyli jak najmniej mostów, ponieważ ostatecznie ulegną degradacji i będą musiały zostać wymienione. Niemniej jednak, budowanie mostów było ulubionym dniem każdego z nas.
ława-cut trail (ścieżka wycięta w bok wzgórza) był jednym z najłatwiejszych do wykopania, ponieważ był własnym źródłem „złota”. Złoto to piasek podobny do brudu występujący na różnych głębokościach pod górną warstwą gleby w całym lesie. Jest używany jako ostatnia warstwa szlaku, ponieważ wysycha mocno, a tym samym jest odporny na erozję stóp, opon rowerowych i wody. Przez większość czasu złoto należało znaleźć poza szlakiem w lesie i wywieźć ręcznie.
na otwarcie Good Sir Martin, Martin i Penny dołączyli do wielu stałych wolontariuszy, którzy pomagali im w ciągu ostatnich kilku miesięcy. Po zbudowaniu ostatnich kilku metrów szlaku odbył się szampański i uroczysty przejazd w górę szlaku.
po pracy tak długo poza zasięgiem wzroku, Martin i Penny nie mogli się doczekać dnia, w którym ludzie będą mogli w końcu wjechać na ukończony szlak.
Forrester stworzył również plenerową galerię tego dokumentu, w której zdjęcia z tej sesji można było oglądać do września 2016 roku.
potrzebujesz czegoś do czytania? Mamy coś do przeczytania!
Artykuły do druku Adventure Journal są dostępne tylko w wersji drukowanej. Są głębsze, dłuższe i bardziej dopracowane niż to, co znajdziesz w Internecie. Dowiedz się, dlaczego 99% subskrybentów odnawia subskrypcję każdego roku.
zamów prenumeratę i aktualny numer już dziś, a większość adresów w USA będzie miała swoją kopię w ciągu trzech dni. Zachodnie wybrzeże zajmuje 1-2 dni.
Subskrybuj tutaj.