Ochrona siedlisk nie jest łatwym zadaniem. Liczba gatunków zagrożonych i zagrożonych w Stanach Zjednoczonych oraz siedliskach krytycznych jest stale niszczona (Szyling 1662). W związku z tym, że jedna czwarta gatunków ssaków jest zagrożona wyginięciem, a Płazy maleją, należy podjąć dalsze działania w celu ochrony siedlisk przyrodniczych. Plany ochrony gatunków wydają się być dla znanych zwierząt, takich jak Bielik lub wilk szary. W rezultacie wiele gatunków ledwo przetrwało. Biolodzy ds. ochrony środowiska ostrzegają, że wiele planów ochrony siedlisk (Habitat conservation plans, HCP) opracowanych na mocy Endangered Species Act of 1973 (ESA) może wyrządzić więcej szkody niż pożytku (Kaiser 1636). Według United States Fish and Wildlife Service ustawa ta została wprowadzona uznając, że zagrożone i zagrożone gatunki dzikiej przyrody i roślin „mają wartość estetyczną, ekologiczną, edukacyjną, historyczną, rekreacyjną i naukową dla narodu i jego mieszkańców” (US Fish and Wildlife 2011). Ale ludzie nie zgadzają się, że ten plan działa. Decyzje o tym jak i gdzie budujemy nasze społeczności mają znaczący wpływ na środowisko naturalne.

potrzebne są informacje na temat wpływu decyzji o zagospodarowaniu przestrzennym na środowisko, aby zmniejszyć wpływ jakości powietrza, wody, gruntów i siedlisk na środowisko. Wzorce rozwoju bezpośrednio wpływają na środowisko naturalne. Rozwój na lądzie zniszczył i rozdrobnił wiele naturalnych siedlisk. To, gdzie budujemy i jak budujemy, może zmniejszyć wpływ na naturalne siedliska. Istnieją dowody potwierdzające, że społeczności mogą nadal się rozwijać, jednocześnie chroniąc swoje naturalne środowisko. Decyzje mogą wspierać lub utrudniać ochronę środowiska.

chociaż wzrost i rozwój budynku zapewniają wiele korzyści, ma to swoją cenę. Konsekwencje dla środowiska są długotrwałe. W niniejszym artykule omówiono wpływ rozwoju budownictwa na utratę siedlisk i fragmentację obszarów przyrodniczych. „Niszczenie siedlisk i degradacja przyczyniają się do zagrożenia ponad 85 procent gatunków wymienionych na liście” zgodnie z federalną ustawą o zagrożonych gatunkach (Wilcove 607-615). Na przykład jelenie największe zwierzę w czarnym lesie jest powszechne, ale głuszec, dziki ptak jest rzadki i zagrożony wyginięciem z powodu sztucznych szlaków turystycznych i zimowych zjazdów na nartach. Zwierzęta te są narażone na ślady w ich siedlisku i unikają interakcji z ludźmi przez cały rok. Aby zrównoważyć szkodliwe skutki tych stworzonych przez człowieka szlaków, należy zapewnić odpowiednie pożywienie i kryjówki dostępne szczególnie dla tych gatunków, głuszca, który występuje w ograniczonej liczbie.

Tereny podmokłe mają duże znaczenie ekologiczne. Charakteryzują się rodzajami gleby, roślin i zwierząt, które rozwijają się w konsekwentnie nasyconych warunkach. Do największych mokradeł na świecie należą lasy liściaste, bagna i bagna dorzecza rzeki Missisipi (41 700 mil kwadratowych) oraz bagna dziur preriowych (24 000 mil kwadratowych) (Keddy 314). Tempo produkcji materii organicznej na terenach podmokłych jest najwyższe ze wszystkich ekosystemów. Tworzą bogate żerowiska i siedliska dla życia wodnego, ptactwa wodnego, ssaków i gadów (Keddy 314). Pod koniec 1700 roku było szacowane 221 milionów akrów Mokradeł, ale mniej niż połowa z nich pozostała do dziś (Dahl). „Prawie jedna czwarta Mokradeł Słodkowodnych utraconych wzdłuż wybrzeży przypisuje się rozwojowi miast i Obszarów Wiejskich” (Stedman i Dahl).

lasy są ważnymi ekosystemami, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, gdzie większość utraty lasu miała miejsce w XVII – XIX wieku (Departament Stanów Zjednoczonych). Rolnictwa). Niektóre regiony odnotowały większe straty niż inne. Kalifornia, Teksas i Floryda doświadczyły znaczących spadków pokrywy leśnej. Większość gruntów została zagospodarowana pod ekspansję miejską, w latach 1973-2000 utracono 4,7 mln akrów (Drummond and Loveland 290). Zwierzęta mogą mieć trudności ze znalezieniem pożywienia, towarzyszami lub ucieczką przed drapieżnikami, gdy to nastąpi.

drogi przyczyniają się do utraty siedlisk, blokując ruch wielu zwierząt, co z kolei utrudnia hodowlę. Drogi są również odpowiedzialne za śmierć wielu różnych rodzajów zwierząt zabijanych przez pojazdy. Ponadto sól drogowa, która jest używana w niesprzyjającej pogodzie, spływa do pobliskich strumieni, co może zaszkodzić rybom i dzikim zwierzętom. Pestycydy, benzyna i czynniki chłodnicze są również zanieczyszczeniami w wielu strumieniach.

gdzie budujemy ma znaczący wpływ na środowisko. Efektywne zagospodarowanie terenu może przyczynić się do ochrony siedlisk przyrodniczych. Jednym z możliwych rozwiązań jest budowa w pobliżu obszarów, gdzie infrastruktura już istnieje i obszar ten został już zakłócony. Może to złagodzić budowanie istniejących terenów podmokłych, lasów lub linii brzegowych. Crain informuje, że” zmiany klimatu i niszczenie siedlisk w wyniku rozwoju i stabilizacji linii brzegowej są jednymi z najpoważniejszych zagrożeń dla gatunków i ekosystemów przybrzeżnych ” (48). Koordynacja na różnych szczeblach administracji ma kluczowe znaczenie dla ochrony obszarów naturalnych. Oceany dostarczają nam pożywienia, wody i rekreacji. Możemy zrobić więcej, aby je chronić i zapewnić długoterminowe dobro Oceanu. Stanowią ważne siedliska dla milionów ryb i organizmów. Kształtują również pogodę

i utrzymują dwutlenek węgla z dala od atmosfery. Niestety, duża część naszych śmieci z budowy budynków i produkcji tworzyw sztucznych zaszkodziła wielu siedliskom oceanicznym, które zmniejszyły Życie morskie. Jeśli chcemy chronić rybołówstwo i naturalne siedliska naszego Oceanu, musimy znacznie zwiększyć nasze wysiłki na rzecz ochrony.

innym możliwym rozwiązaniem w celu zmniejszenia wpływu na niezabudowane obszary byłoby odbudowanie i przebudowanie starych budynków i obiektów na produktywne i użyteczne społeczności. Jest to określane jako rozwój wypełnienia. Istnieje wiele opuszczonych działek i budynków w całych Stanach Zjednoczonych. W badaniu przeprowadzonym w 2009 r.w 53 miastach oszacowano liczbę pustostanów i opuszczonych nieruchomości. Najwięcej było 15 078 w Las Vegas, 13 500 W St.Louis, 8 306 w Louisville, Kentucky, 7 700 W Port St. Lucie na Florydzie i 7 000 w Cape Coral na Florydzie, a najniższe liczby to 25 W Stow, Ohio, 21 w Menlo Park, Kalifornia i 11 W Bell Garden, Kalifornia (Konferencja Burmistrzów USA). Badanie EPA dotyczące budownictwa mieszkaniowego potwierdza, że wiele regionów miejskich może wspierać dużą ilość rozwoju wypełnień (EPA 2012). W Zachodniej Wirginii, kiedy przemysł stalowy upadł, wiele Hut zostało porzuconych, pozostawiając duże zakłady. Te witryny są potencjalnie użytecznymi witrynami do przebudowy. Są one centralnie zlokalizowane w pobliżu istniejących już torów i autostrad. Przykładem tego jest, gdy deweloperzy Matrix Condominiums w Waszyngtonie przekształcili długi opuszczony budynek w budynek mieszkalny w odległości spaceru od centrum miasta i innych lokalnych firm.

przebudowa składowisk odpadów handlowych i niebezpiecznych może również przynieść pozytywne korzyści. Jedną z korzyści dla środowiska jest bezpieczne usuwanie zanieczyszczeń. Może również zmniejszyć potrzebę rozwoju obszarów naturalnych, które pełnią wiele funkcji ekologicznych. Oczyszczanie terenu pomogłoby również w ponownym wykorzystaniu i recyklingu gruzu budowlanego z nagromadzenia, co może pomóc w ochronie środowiska. Ponowne wykorzystanie materiałów to łatwy sposób na zmniejszenie ilości odpadów. Inwestycje w sprzątanie i przebudowę mogą poprawić długotrwałe efekty środowiskowe.

Budowa i jak budujemy wpływają na środowisko. Posiadanie bardziej „zielonych” projektów dzielnic, ulic i budynków może mądrzej wykorzystywać energię i poprawiać jakość powietrza, którym oddychają zwierzęta i ludzie. Termin” zielony ” budynek oznacza praktykę efektywnego wykorzystania zasobów w celu zmniejszenia wpływu na środowisko i zdrowie. Małe zmiany robią różnicę, ponieważ mają skumulowany wpływ w czasie. Wiele wyzwań środowiskowych, przed którymi stoją obecnie społeczności, można poprawić, chroniąc nasze zasoby naturalne dla przyszłych pokoleń. Wybory dotyczące budowania są niezwykle ważne. Celem powinno być jak największe zminimalizowanie wpływu budownictwa na środowisko naturalne i środowisko naturalne.

strategie zielonego budownictwa mogą pomóc środowisku poprzez bardziej efektywne wykorzystanie wody i ochronę zasobów naturalnych. Ponadto efektywne zagospodarowanie terenu i nawadnianie może zmniejszyć zużycie wody. Świadomy wybór materiałów stosowanych w budownictwie może pomóc w oszczędzaniu zasobów i ochronie środowiska. W badaniu z 2007 r. na Florydzie dotyczącym odpadów wyburzeniowych oszacowano, że aż 91% odpadów budowlanych można poddać recyklingowi przy użyciu dostępnej technologii; znacznie więcej niż 9% odpadów budowlanych, które są obecnie poddawane recyklingowi w stanie (Cochran 921-931). Inne strategie zielonego budownictwa obejmują techniki infiltracji mające na celu wychwytywanie wody opadowej i redukcję spływu, techniki ewapotranspiracji, które zmniejszają spływ wody opadowej poprzez odparowanie wód powierzchniowych oraz praktyki przechwytywania i ponownego wykorzystania, które zbierają wodę opadową do użytku domowego.

oczywiste jest, że możemy zmniejszyć negatywny wpływ budownictwa na środowisko poprzez rozwój na wcześniej używanych terenach i stosowanie podejścia do zielonego budownictwa we wszystkich aspektach planowania budowy. Badania pokazują nam, że decyzje te mają znaczący wpływ na środowisko i siedliska przyrodnicze oraz że istnieją sposoby poprawy wyników. Strategie mające na celu zmniejszenie wpływu obejmują staranny wybór miejsc, w których budujemy, przebudowujemy i recykling, a także skupienie się na ekologicznych technikach budowlanych. Praktyki te mogą zmniejszyć negatywny wpływ na naturalne siedliska i ekosystemy.

na całym świecie wiele społeczności troszczy się o środowisko i o skutki budowania zasobów i siedlisk przyrodniczych. Oczywiste jest, że sposób, w jaki budujemy, wpływa na środowisko naturalne na wiele sposobów. Rozwój wykorzystuje grunty i zmienia siedliska i ekosystemy; niszczy i zmienia obszary siedlisk przyrodniczych. Rozwój, który ponownie wykorzystuje już rozwinięte tereny, może zachować tereny podmokłe i lasy.

Budowa i rozwój wpływają na wodę poprzez zmianę przepływu w wodociągu poprzez przekierowanie spływu wód opadowych. Szacuje się, że około 850,000 akrów jezior i 50,000 Mil strumieni są zagrożone przez spływ wód opadowych. Konieczne jest, aby chronić nasze zasoby wodne zarówno dla siedlisk przyrodniczych, jak i dla czystej wody pitnej. Jakość wody można poprawić, stosując ekologiczne techniki zarządzania i czyszczenia wód opadowych tam, gdzie spada. Majki spędzają miesiące jako larwy w strumieniach i stawach. Wymagają wody o neutralnym Ph

i nie wytrzymują zanieczyszczenia, dlatego są pomocnymi wskaźnikami jakości wody. Przykładem skutecznego przekierowania wód opadowych jest w St. Louis, Missouri. Dwa bloki w centrum St. Louis, Citigarden ma sześć ogrodów deszczowych, które wychwytują Spływ burzy z parku i okolicznych ulic.

na jakość powietrza wpływa również sposób i miejsce budowy budynków, ponieważ obecne praktyki wpływają na zanieczyszczenie powietrza i rodzaj zużywanej energii. Rozwój i projektowanie społeczności, które zachęcają do chodzenia i jazdy na rowerze, może zmniejszyć zanieczyszczenie samochodów i poprawić jakość powietrza dla zwierząt i ludzi.

przebudowa opuszczonych placów budowy i terenów poprzemysłowych może zapewnić możliwość oczyszczenia zanieczyszczonych przestrzeni i ochrony niezakłóconych siedlisk. Staranny wybór miejsca i sposobu budowy może zmniejszyć negatywny wpływ rozwoju na naturalne siedliska.

cytowane prace

Crain, Caitlin M., Benjamin S. Halpern, Mike W. Beck i Carrie V. Kappel. „Zrozumienie zagrożeń dla przybrzeżnego środowiska morskiego i zarządzanie nimi.”The Year in Ecology and Conservation Biology 1162 (2009): 39-62.

Cochran, Kimberly, Timothy Townshend, Debra Reinhart i Howell Heck. „Estymation of regional building-related C& d debris generation and composition: Case study for Florida, US.”Gospodarka odpadami 27, nr 7 (2007): 921-931.

Dahl, T. E. Status and Trends of Wetlands in the Conterminous United States 2004 to 2009.U. S. Fish and Wildlife Service. 2011. http://www.fws.gov/wetlands/Status-And-Trends-2009/index.html. Dodano 23 Listopada 2018.

„Presja użytkowania gruntów i przejście do utraty pokrywy leśnej we wschodnich Stanach Zjednoczonych.”BioScience 60, no. 4 (2010): 286-298.

trendy w budownictwie mieszkaniowym w regionach metropolitalnych Ameryki. 2012 http://www.epa.gov/smartgrowth/construction_trends.htm. Dołączył 24 Lis 2018.

Kaiser, Jocelyn. „Kiedy siedlisko nie jest domem: wielu ekologów twierdzi, że ochrona przyrody, plany mające na celu złagodzenie napięć między właścicielami gruntów a ekologami nie są oparte na dobrej nauce.”Science, vol. 276, nr 5319, 1997, s. 1636+. Przeciwstawne punkty widzenia w kontekście, http://link.galegroup.com/apps/doc/A19563241/OVIC?u=philbibu&sid=OVIC&xid=c6e323e1. Dodano 29.09.2010 2018.

Keddy, Paul A. Ekologia Mokradeł: zasady i Ochrona. 2. Cambridge, UK: Cambridge University Press, 2010.

Szyling, Fraser. „Czy plany ochrony siedlisk chronią zagrożone gatunki?”Science, vol. 276, nr 5319, 1997, s. 1662+. Przeciwstawne punkty widzenia w kontekście, http://link.galegroup.com/apps/doc/A19563255/OVIC?u=philbibu&sid=OVIC&xid=ba09ec9f. Dodano 29.09.2010 2018.

Stedman, Susan-Marie, and Thomas E. Dahl. Status i trendy terenów podmokłych w przybrzeżnych wodociągach wschodnich Stanów Zjednoczonych w latach 1998-2004. National Ocean and Atmospheric Administration, National Marine Fisheries Service oraz U. S. Department of the Interior, Fish and Wildlife Service. 2008. http://www.fws.gov/wetlands/Documents/Status-and-Trends-of-Wetlands-in-the-Coastal-Wetlands-of-the-Eastern-United-States-1998-to-2004.pdf. Dodano 23 Listopada 2018.

http://www.fws.gov/endangered/what-we-do/hcp-overview.html. Dostęp 4 Listopada 2018.

Krajowy raport o zrównoważonych lasach-2010 r. 2011. http://www.fs.fed.us/research/sustain/national-report.php. Dołączył 24 Lis 2018.

Konferencja Burmistrzów Stanów Zjednoczonych. Recycling America ’ s Land: a National Report on Brownfields Redevelopment, Volume VII. 2008. http://www.usmayors.org/brownfields_bp08.pdf.

Wilcove, David S., David Rothstein, Jason Dubow, Ali Phillips i Elizabeth Losos. „Quantifying threats to imperiled species in the United States.”BioScience 48, no. 8 (1998): 607-615.