jak jednoznacznie stwierdza nagłówek, tutaj w NPR rozpoczęliśmy miesiąc Dziedzictwa latynoskiego.

Nie Miesiąc Dziedzictwa Latynoskiego. Nie Miesiąc Dziedzictwa Latinx. Nie ma nawet kompromisu ani kombinacji trzech: Hispanic/Latino / Latinx Heritage Month.

szczerze mówiąc, NPR zaczął uczestniczyć w krajowym wydarzeniu, które nazywa się miesiąc Dziedzictwa latynoskiego, bez dyskusji na temat istniejących napięć w społecznościach latynoskich dotyczących użycia słowa Hiszpanie, jego pochodzenia i tego, czy może nadszedł czas, aby zamienić Etykietę catchall na coś innego.

być może ma to coś wspólnego z szybkim tempem ostatnich wiadomości dotyczących zakończenia 20-letniej wojny w Afganistanie, kolejnego przerażającego wzrostu pandemii COVID-19 lub wyborów przypominających w tym tygodniu w Kalifornii.

lub, przy pełnej przejrzystości, może to mieć coś wspólnego z faktem, że od 2020 r. tylko 6% dziennikarzy prasowych NPR i dziennikarzy na antenie identyfikuje się jako Latynosi lub Latynosi.

ale jeszcze nie jest za późno na zadawanie następujących ciernistych pytań: Co złego jest w zebraniu 62 milionów ludzi o złożonej tożsamości pod jednym parasolem? Czy ogólne określenie panetniczne jest konieczne, aby zjednoczyć i odzwierciedlić wspólną kulturę, która nadal jest w dużej mierze (irytująco) wyłączona z głównego nurtu kultury popularnej? Albo bardziej podstawowe pytanie: ¿por que Hispanic?

jak Latynosi/Latinas/Latinx ludzie stali się Hiszpanie

miesiąc Dziedzictwa hiszpańskiego początkowo rozpoczął się jako tygodniowe święto w 1968 roku pod Prezydentem Lyndonem Johnsonem, który w tym czasie powiedział: „Ludzie pochodzenia latynoskiego są spadkobiercami misjonarzy, kapitanów, żołnierzy i rolników, którzy byli motywowani młodym duchem przygody i pragnieniem swobodnego osiedlania się w wolnej ziemi.”

„to dziedzictwo jest nasze” – głosił.

dopiero w 1988 roku prezydent Ronald Reagan przedłużył tydzień do pełnych 31 dni — do października. 15-utrzymanie września 15 Data rozpoczęcia, ponieważ zbiega się z Narodowym Dniem Niepodległości Gwatemali, Hondurasu, Salwadoru, Nikaragui i Kostaryki. Podobnie, Meksyk świętuje na 16th, Chile Na 18th I Belize NA 21st.

ale nawet zanim Johnson wylądował na termin Hispanic, było dużo debaty w ramach jednostek rządowych na temat jak odnoszą się do Latynosów w Stanach Zjednoczonych, Cristina Mora, socjolog z University of California, Berkeley, mówi NPR.

Mora, który napisał o przyjęciu terminu Hiszpanie w tworzeniu Latynosów: Jak aktywiści, biurokraci i Media stworzyły nowego Amerykanina, okazało się, że użycie kategoryzacji parasolowej jest nierozerwalnie związane z amerykańskim spisem powszechnym i jego próbami identyfikacji i kwantyfikacji różnych grup ludzi.

Pew Research Center podaje, że w latach trzydziestych XX wieku Latynosi mieszkający w USA, niezależnie od miejsca urodzenia lub pochodzenia rodzinnego, zostali odnotowani jako „Meksykanie” przez liczniki „od drzwi do drzwi” U. S. Census Bureau. Dopiero w 1970 roku agencja zaczęła pytać Latynosów mieszkających w USA. aby zidentyfikować się jako „meksykański, portorykański, kubański, środkowy lub południowoamerykański, inny hiszpański” lub „nie, żaden z nich.”Doprowadziło to jednak do dziwacznej i nieoczekiwanej niedostatecznej reprezentacji białych Amerykanów, którzy źle zrozumieli klasyfikacje. Najwyraźniej setki tysięcy zdezorientowanych ludzi żyjących w południowych lub centralnych regionach USA błędnie zidentyfikowanych jako środkowe lub Południowoamerykańskie, zgodnie z Pew.

ale nawet z dodanymi podgrupami latynoskimi, Mora twierdzi, że Spis Powszechny z 1970 roku po raz kolejny doprowadził do poważnego zaniżenia mniejszości, ale rosnącej populacji, co z kolei doprowadziło do Narodowego sprzeciwu ze strony aktywistów, naukowców i przywódców obywatelskich, którzy domagali się uczciwej reprezentacji.

Latynosi mogli być nazywani „brązowymi”

nowe grupy zostały utworzone, aby rozwiązać ten problem, w tym Komitet Doradczy hiszpańskiego biura spisowego i grupa hiszpańskojęzycznych pracowników federalnych zwana Ad Hoc Committee on Racial and Ethnic Definitions. Mora wspomina, że kilka z dostępnych wówczas opcji to „Brown”, „Latin American”, „Latino” i „Hispanic”.

” jednym z problemów jest to, że Latynosi byli postrzegani jako cudzoziemcy, najeźdźcy, a nie z natury Amerykanie. Jednym z zadań Rady Doradczej było pokazanie, że Latynosi są amerykańską grupą mniejszościową, jak Afroamerykanie-mniejszością rozciągającą się od wybrzeża do wybrzeża i patriotyczną, walczącą w wojnach, przyczyniającą się do amerykańskiej historii, budującą Amerykańskie miasta. Więc kiedy termin taki jak latynoamerykański został użyty, od razu wydawało się, że uderza niezgoda, ponieważ był postrzegany jako zbyt obcy”, wyjaśnia Mora.

dodaje: „Hiszpanie nigdy nie byli terminem, który wszyscy kochali, ale był to termin, który otrzymał wiele wsparcia od Latynosów w nixonie, a później administracji Forda.”Został ostatecznie dodany do spisu powszechnego z 1980 roku.

wielu Latynosów miał natychmiastową pogardę dla terminu

” nienawidziliśmy terminu Hiszpanie, ponieważ był to termin, który czuliśmy został zmuszony na nas przez USA. rząd ” – mówi NPR Paul Ortiz, autor afroamerykańskiej i latynoskiej historii Stanów Zjednoczonych.

Nie znałam nikogo, kto powiedział:”Zawsze było albo, Jestem Meksykaninem, Meksykaninem, Chicano albo Chicana” -mówi Ortiz, który jest również profesorem historii na Uniwersytecie Florydy.

duża część tego, mówi, opiera się na pochodzeniu słowa Hispanic, które jest angielskim tłumaczeniem hiszpańskiego „Hispano”, co oznacza osobę, której tradycje kulturowe pochodzą z Hiszpanii.

kiedy jest to punkt wyjścia, mówi: „to natychmiast wymazuje wszystkie wieki prekolumbijskiej historii, kultury i cywilizacji, które istniały przed Europejskim podbojem i kolonizacją Ameryk … to zrozumiałe dla ludzi, którzy nie są biali.”Alienuje społeczności tubylcze i Afro-Latynoskie, których historia obejmuje głęboki opór przed hiszpańską inwazją i niekoniecznie jest związana z Hiszpanią, mówi Ortiz.

termin Latinx zyskuje na popularności

ostatnia popularność słowa Latinx w USA. przedstawia inną alternatywę dla spornej latynoskiej etykiety, że zwolennicy mówią, że oferuje również inkluzywność płci. Ortiz dziwi się temu, jak szybko została zaadaptowana przez młodych ludzi, instytucje akademickie i korporacje, choć nie jest pozbawiona własnych krytyków.

nazywając swoją książkę, to jego uczniowie zasugerowali użycie Latinx w tytule. „Pierwotnie miała to być Historia Afroamerykanów i Latynosów w Stanach Zjednoczonych. Ale moi uczniowie naprawdę zaimponowali mi tematami inkluzywności i różnorodności, musimy być otwarci.”

zauważył również, że w ciągu ostatnich dwóch lat wiele próśb, które otrzymał od korporacji, dotyczy miesiąca Dziedzictwa latynoskiego lub latynoskiego, a nie miesiąca Dziedzictwa latynoskiego — obejmuje to zaproszenie do zabrania głosu na imprezie Deutsche Bank w tym tygodniu.

Ortiz sugeruje, że jedną z teorii zmiany jest to, że jest ona napędzana przez różne organizacje pracownicze w firmach. „Prawie wszystkie z nich — te, które dotarły-przyjęły termin Latinx.”

„uważam to za fascynujące, ponieważ stereotyp jest taki, że termin Latinx jest narzucany nam przez naukowców, ale to nieprawda” – mówi.

ważne są również rodzaje historii opowiedzianych podczas miesiąca Dziedzictwa latynoskiego

poza dyskusją o tym, jak nazwać Miesięczne obchody, istnieje jeszcze jedna obawa: aby uczynić je bardziej smacznymi lub opłacalnymi, historie o ucisku, uprzedzeniach i niesprawiedliwości są wybielane lub ignorowane.

„zbyt często nacisk kładzie się na wkład muzyczny lub taniec lub inne szczęśliwe formy sztuki”, mówi Mario T. Garcia, profesor studiów Chicana i Chicano na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara.

” ale potrzebujemy też programowania odzwierciedlającego problemy historyczne … ponieważ nie można zakładać, że Latynosi już wiedzą o linczach w południowym Teksasie w 1910 roku, ” zamieszki Zoot Suit, segregacja meksykańskich dzieci w szkołach, lub Chicano prowadzone strajki szkolne z 1960 roku, które trwale zmieniły zapisy do szkolnictwa wyższego dla studentów latynoskich.

w swoim doświadczeniu, zauważa Garcia, amerykański system edukacji publicznej robi tak słabą pracę nauczania historii latynoskiej w tym kraju, że często Hiszpanie miesiąc Dziedzictwa jest jedyną okazją dla studentów, aby dowiedzieć się o tym. „To naprawdę wstyd”, mówi.

ale podszedł w odpowiedni sposób, dodaje, nawet te historie mogą być ostatecznie postrzegane jako szczęśliwe. „Ponieważ historyczne zmagania Chicanos, meksykańskich Amerykanów, innych Latynosów to szczęśliwe historie … bo tylko dzięki tym zmaganiom udało nam się osiągnąć więcej sprawiedliwości społecznej w tym kraju, więcej edukacji.”