od V do VII wieku
kobiety nosiły podkoszulek z lnu lub wełny z długimi rękawami i dekoltem ze sznurkiem. Rękawy były zapinane na zatrzaski dla zamożniejszych kobiet, lub ściągane razem z warkoczem lub sznurkiem dla biedniejszych kobiet.
zewnętrzna Suknia Była rurką z materiału, raczej jak pinafore, i często nazywana „peplos”. Para ramion-broszki lub zapięcia trzymał to na pod sukienkę. Noszono pasek, na którym zawieszano różne akcesoria. Istnieją pewne językowe dowody na to, że noszono szale, a także płaszcze, które mocowano centralnie lub na prawym ramieniu broszką. Buty były jak dla mężczyzn, a wełniane skarpety były prawdopodobnie noszone. Popularne były Pierścionki, Bransoletki i naszyjniki z koralików.
od VII do IX wieku
Broszki na ramionach i zapięcia na nadgarstki wyszły z mody, a rękawy sukienki doszły teraz tuż poniżej łokcia na ramionach i długości łydek wokół nóg. Podkoszulek był cięty dłużej niż Podkoszulek. Welony trzymane przez opaski lub filety stały się bardziej popularne wraz z rozprzestrzenianiem się chrześcijaństwa. Centralnie zapinane Płaszcze zastąpiły wcześniejsze style, często sięgające do kolan, a czasem z kapturem.
X-XI wiek
pod sukienką często było plisowane lub składane, podczas gdy rękawy sukienki zwykle odbijały się w kierunku nadgarstka. Sukienki były obszyte splotem tablet, a Sukienki na głowę stawały się większe, zakrywając głowę i szyję i zwisając nad ramionami. Trzymano je na miejscu za pomocą szpilek. Akcesoria do pasków stały się znacznie mniej popularne, a lekkie wycelowanie butów stało się bardziej modne. Płaszcze były teraz prostokątne z wyciętym otworem na głowę i utrzymywane w miejscu za pomocą pasa.
dzieci wydają się nosić ten sam styl ubrań co dorośli, ale w mniejszych rozmiarach.
Produkcja odzieży była pracą kobiet, a przędzenie i tkanie były jednymi z głównych zajęć kobiet w okresie anglosaskim. Szacuje się, że do wykonania tuniki potrzeba było około 8 mil ręcznie przędzonej nici.
Krosno w powszechnym użyciu w anglosaskiej Anglii było wyprostowanym drewnianym krosnem, opartym o ścianę na zewnątrz lub w domach tkackich, gdzie kilka kobiet mogło pracować i spotykać się w tym samym czasie.