wspinaczka na Kilimandżaro lub wędrówka na obóz bazowy Everest to dwie niesamowite przygody.

jako ktoś, kto ukończył obie wyprawy (wiele razy), pomyślałem, że podzielę się swoimi przemyśleniami na temat kluczowych różnic między Kilimandżaro a Everestem.

wskakujmy!

Kilimandżaro vs Mount Everest

zanim zacznę dzielić się kluczowymi różnicami między tymi wędrówkami, warto wyjaśnić pewne zamieszanie.

kiedy ludzie szukają terminów takich jak” Kilimandżaro vs Everest „lub” Mt Kilimandżaro vs Mt Everest”, nigdy nie jestem pewien, czy naprawdę chcą wspiąć się na Mount Everest, czy też są zdezorientowani i są zainteresowani znacznie bardziej powszechnym, bezpieczniejszym i osiągalnym doświadczeniem wędrówki do Everest Base Camp (EBC).

te dwie opcje mają zupełnie inny charakter!

Wspinaczka Na Mount Everest jest poważnym przedsięwzięciem alpinistycznym, które jest stosunkowo niebezpieczne, podczas gdy wędrówka do EBC jest wyzwaniem, ale bardzo wykonalnym dla przeciętnego człowieka.

na potrzeby tego artykułu porównuję i kontrastuję wędrówki Kilimandżaro vs trekking do bazy Everest.

ale poniższa tabela zawiera wspinaczkę na Mount Everest, aby dać ci skalę różnic.

Kilimandżaro Hike vs EBC Trek vs Climbing Mount Everest

Różności	wycieczka na Kilimandżaro	obóz bazowy Everest Trek	wspinaczka na górę. Everest
Rodzaj Aktywności	Turystyka Piesza. Nie wymaga technicznych umiejętności wspinaczkowych.	Nie wymaga technicznych umiejętności wspinaczkowych.	wspinaczka skalna i lodowa. Wymagane umiejętności wspinaczkowe.
Max. Wysokość	5,895 metrów (19,341 stóp)	5,364 metrów (17,598 stóp)	8,848 metrów (29,031 stóp)
długość podróży	6-9 dni	10-14 dni	6-8 tygodni
koszt	$2,000-$3,000	$1,000-$1,500	$30,000-$80,000
trasy	7 opcji trasy	Wiele opcji	dwie główne trasy – Południowa (Nepal) I Północna (Tybet)
sukces szczytu	75%+	90%+	60%+
liczba osób	35 000 + rocznie	40 000 + rocznie	800 rocznie
śmiertelność	<0.05%	<0.05%	0.5-1.5% (różnie)

wędrówki po Everest i Kilimandżaro (główne różnice)

koszt

różnica kosztów między Kilimandżaro a bazą Everestu jest dość znaczna.

wędrówka Kilimandżaro jest co najmniej 2 razy droższa niż trekking do bazy Everestu, mimo że zajmuje mniej czasu.

Przeciętna przygoda na Kilimandżaro będzie kosztować około $2000 – $ 3000, podczas gdy EBC kosztuje około $1000 – $1500. Koszty te nie obejmują lotów międzynarodowych.

można oczywiście znaleźć tańsze wycieczki, ale często wykluczają one pewne elementy i w przypadku Kilimandżaro może oznaczać, że ktoś jest wykorzystywany.

droga na Kilimandżaro jest Dwukrotna.

po pierwsze, opłaty za Park Narodowy Kilimandżaro wynoszą około 1000 USD. Nie da się tego obejść.

po drugie, Kilimandżaro to porowata wędrówka. Oznacza to, że nie można wędrować po górach bez wsparcia. Co najmniej musisz wziąć zarejestrowanego przewodnika, ale prawie wszyscy touroperatorzy obejmują pełne zespoły wsparcia do przenoszenia sprzętu kempingowego, żywności itp. Średnio każdy turysta na Kilimandżaro ma 3 załogi wsparcia.

z drugiej strony opłaty za trekking i Park Narodowy w Nepalu są bardzo tanie. Dla EBC trzeba będzie zapłacić około $50 za zezwolenia.

EBC można również ukończyć bez wsparcia, a ponieważ większość ludzi śpi w herbaciarniach (więcej na ten temat później), nie ma potrzeby posiadania dużych załóg wsparcia do przenoszenia sprzętu i żywności.

Długość wycieczki

wędrówki na Kilimandżaro można ukończyć w zaledwie 5 dni, chociaż wskaźniki sukcesu szczytu są znacznie wyższe na trasach 7 i 8-dniowych, które oferują znacznie lepszą aklimatyzację.

trasy Everestu również różnią się długością, ale klasyczna trasa do EBC trwa około 12 dni (w zależności od tego, ile dni odpoczynku aklimatyzacyjnego trwa).

biorąc pod uwagę dni przed i po trekingu, średnia przygoda na Kilimandżaro trwa 8-9 dni, podczas gdy EBC zajmuje około 14-15 dni.

opcje trasy

na Kilimandżaro istnieje 6 głównych opcji trasy – dwa od zachodu, trzy od południa i jeden od północy. Istnieją również różnice w segmentach trawersu między obwodami południowym i Północnym oraz w trzech podejściach szczytowych.

wszystkie oficjalne trasy na Kilimandżaro mają wyznaczone obszary kempingowe i nie różnią się znacznie odległością (od 60 do 75 km), ale różnią się długością (od 5 do 9 dni). Dłuższe trasy, takie jak Lemosho, Machame i Northern Circuit, zapewniają więcej czasu na aklimatyzację, a zatem mają wysokie wskaźniki sukcesu na szczycie.

opcje tras w regionie Everestu są bardziej zróżnicowane, a turyści nie muszą trzymać się określonych szlaków z predefiniowanymi kempingami. Dzieje się tak dlatego, że wiele osób mieszka w regionie, a szlaki wykorzystywane przez turystów są tymi samymi szlakami, z których korzystają mieszkańcy. Po drodze są dosłownie setki różnych szlaków z wieloma małymi wioskami.

klasyczna i najpopularniejsza trasa do EBC jest dobrze wydeptana i ma wiele wiosek wzdłuż szlaku. Ale istnieje wiele odmian, takich jak Gokyo Lakes trek lub three Passes hike, które zabierają turystów nad głównymi przełęczami.

co więcej, turyści podróżujący samotnie lub bez zorganizowanej grupy mogą dostosować swoją trasę w locie, zwłaszcza jeśli wiedzą, dokąd zmierzają lub mają wsparcie przewodnika.

trudność

moim zdaniem zdobycie Kilimandżaro jest trudniejsze niż wędrówka do bazy Everest.

dzieje się tak dlatego, że wejście na Kilimandżaro jest stosunkowo szybkie, a zatem jest mniej czasu na aklimatyzację. Nawet dłuższe trasy 7 i 8-dniowe są trudne, a ludzie ulegają chorobie wysokościowej i muszą schodzić.

natomiast EBC jest znacznie bardziej stopniowy i większość ludzi buduje również dni odpoczynku aklimatyzacyjnego. Oznacza to, że częstość występowania choroby wysokościowej jest niższa, a więcej osób jest dobrze zaaklimatyzowany do czasu osiągnięcia EBC.

niemniej jednak profil stopniowego wspinania się na Everest jest obosiecznym mieczem, ponieważ jeśli niestety zachoruje się na chorobę wysokościową, oznacza to, że szybkie dotarcie na niższą wysokość często nie jest łatwe i zwykle wymaga ewakuacji helikoptera.

dzięki temu jesteśmy bezpieczni.

bezpieczeństwo

największym zagrożeniem dla Twojego bezpieczeństwa zarówno na Kilimandżaro, jak i na wyprawach do bazy Everestu jest choroba wysokościowa.

początek choroby wysokościowej występuje z powodu szybkiego wznoszenia się na wysokość bez odpowiedniej aklimatyzacji. Nie da się przewidzieć, czy będziesz doświadczać choroby wysokościowej, ponieważ istnieje niewielka lub Żadna korelacja z wiekiem, płcią, poziomem sprawności itp.

wiemy, że profil powolnego wznoszenia daje ciału czas na aklimatyzację i zmniejsza ryzyko choroby wysokościowej.

jedynym lekarstwem na chorobę wysokościową jest ponowne dotlenienie krwi, a najszybszym sposobem na to jest jak najszybsze zejście na niższą wysokość. Nieleczona choroba wysokościowa jest śmiertelna.

na Kilimandżaro profile wspinaczkowe wszystkich tras są stosunkowo szybkie. Oznacza to, że choroba wysokościowa jest dość powszechna w górach. Jednak dłuższe trasy (7-dniowe+) oferują stosunkowo dobrą aklimatyzację, ponieważ budują się na zasadzie „idź wysoko, śpij nisko”. Zasadniczo pozwala to wznieść się na dużą wysokość w ciągu dnia, a następnie zejść trochę spać. Zasada ta pomaga przyspieszyć proces aklimatyzacji.

dobrą wiadomością jest to, że profil szybkiego wznoszenia Kilimandżaro oznacza również, że jeśli doświadczasz umiarkowanej do ciężkiej choroby wysokościowej, stosunkowo łatwo jest szybko dostać się na niższą wysokość. Choroba wysokościowa jest wyniszczająca, więc jeśli doświadczysz ciężkiej choroby wysokościowej, prawdopodobnie będziesz musiał zostać przeniesiony w dół góry. Ewakuacja helikopterem jest niespotykana na Kilimandżaro, ponieważ jest znacznie szybsza i tańsza. W rzeczywistości zobaczysz taczki na górze, których tragarze używają do ewakuacji chorych turystów.

na Evereście jest zupełnie inaczej. Profil wznoszenia się do EBC jest bardzo stopniowy. Oznacza to, że można przyspieszyć wędrówkę i dotrzeć do EBC stosunkowo szybko (w ciągu kilku dni, jeśli chcesz). Ale jeśli nie są pre-aklimatyzacji będzie prawie na pewno dostać choroby wysokościowej. A ponieważ to, co idzie w górę, stopniowo spada, jeśli doświadczysz choroby wysokościowej wysoko na szlaku EBC, prawdopodobnie będziesz potrzebował ewakuacji helikopterem, aby szybko dostać się na niższą wysokość.

kluczem do udania się powoli i zbudowania w jeden lub dwa dni aklimatyzacji, gdzie odpoczywasz na wsi, aby pomóc ciału się zaaklimatyzować. Nie chcesz się spieszyć.

Przewodnik czy nie Przewodnik

na Kilimandżaro pytanie o korzystanie z przewodnika czy nie ma prostej odpowiedzi. Aby wejść do Parku Narodowego Kilimandżaro, musisz mieć zarejestrowanego przewodnika. Jak wspomniałem wcześniej, prawie wszyscy touroperatorzy Kilimandżaro korzystają z portered zespołów wsparcia do przewozu sprzętu kempingowego i żywności. Wszystkie trasy Kilimandżaro oprócz jednej To camping adventures, co oznacza, że wszystko musi być niesione na górę.

na trasach Everestu masz większą elastyczność w zakresie przewodników. Możliwe jest wędrówka do EBC solo lub bez wsparcia, a ludzie robią. Polecam to tylko doświadczonym wysokogórskim turystom, którzy znają Region Khumbu.

dla osób niezbyt doświadczonych lub zaznajomionych z regionem polecam wzięcie przewodnika. Nie tylko zapewnia to ważne korzyści ekonomiczne społecznościom w regionie Everestu, ale przewodniki są niezwykle pomocne w znajdowaniu drogi, poruszaniu się po wysokich przełęczach oraz polecaniu i urządzaniu herbaciarni.

to jest również powszechne dla turystów na EBC trek używać tragarzy do przenoszenia sprzętu.

zakwaterowanie

możliwości zakwaterowania na Kilimandżaro są bardzo ograniczone.

oprócz trasy Marangu, która wykorzystuje zakwaterowanie w chatach, wszystkie inne trasy na Kilimandżaro korzystają z kempingów. Nie musisz przynosić własnego namiotu, ponieważ wszyscy operatorzy Kilimandżaro dostarczają sprzęt kempingowy w ramach swoich usług, ale będziesz potrzebował dobrej jakości czterosezonowego śpiwora i maty.

opcje zakwaterowania przed i po wędrówce Kilimandżaro są szerokie i zróżnicowane. Większość ludzi nocuje w hotelu w Moshi lub Arusha.

noclegi na Everest treks nie mogą być bardziej różne. Większość turystów EBC korzysta z herbaciarni. Są to schroniska, które znajdują się w każdej miejscowości w regionie Everest. Herbaciarnie oferują pokoje typu dorm (zwykle z dwoma pojedynczymi łóżkami, chociaż można dostać pokoje jednoosobowe), wspólny obszar do relaksu i ogrzania się wokół pieca opalanego jaka oraz łazienkę. Jakość tych ostatnich znacznie się zmienia, im wyższy jest szlak. Na dolnym biegu niektóre herbaciarnie mają spłukiwane toalety i gorące prysznice, jak dostać się wyżej tracisz spłukiwane toalety,prysznice i wszystkie luksusy.

Pre I post Everest trekking są zwykle spędzane w Katmandu, gdzie istnieje wiele opcji hotelowych.

Wstaw pudełko na spanie w EBC.

Pogoda i kiedy iść

najlepszy czas na wspinaczkę na Kilimandżaro to od stycznia do marca lub od czerwca do października. Pora deszczowa przypada na kwiecień I Maj, a w listopadzie jest też sporo deszczu. Można wędrować w tych miesiącach, ale może być dość mokro, zwłaszcza na niższych partiach gór. Grudzień to również dobry miesiąc na wędrówkę, ale na szczycie może być sporo śniegu.

szczyt sezonu to Lipiec, Sierpień i Wrzesień, więc jeśli chcesz uniknąć tłumów, wybierz miesiąc ramię, taki jak Czerwiec lub Październik, lub idź wcześniej w roku.

Od marca do maja i od września do października. Możliwe jest wędrowanie w miesiącach lutego i listopada, ale spodziewaj się chłodniejszej pogody.

Czerwiec, Lipiec i Sierpień to pora monsunowa, a Grudzień i Styczeń to szczyt zimy, więc zdecydowanie nie polecam wędrówek w tych miesiącach.

inne rzeczy do zrobienia

jeśli chodzi o inne rzeczy do zrobienia, osobiście uważam, że w Tanzanii jest więcej ofert.

jedne z najlepszych parków narodowych safari na świecie – Serengeti, Nogorogoro – znajdują się tuż przy wejściu na Kilimandżaro, a wiele osób wybiera się na tanzańskie safari po wspinaczce. Punktem kulminacyjnym jest często obserwowana wielka migracja antylop.

co więcej, tropikalna Rajska wyspa Zanzibar jest również w Tanzanii, a dla tych, którzy chcą zrelaksować się na perłowych plażach z białym piaskiem lub nurkować, Zanzibar i jego siostrzana Wyspa, Pemba są niesamowite.

wreszcie można również wybrać się na trekking szympansów w Tanzanii.

bez wątpienia Główną atrakcją Nepalu są niesamowite Himalaje. Ale po trekkingu w Nepalu Himal nie jestem wielkim fanem podróżowania po Nepalu. Katmandu to tętniące życiem i szalone miasto, ale po kilku dniach zanieczyszczenia, hałas i szalona energia doprowadzają mnie do szaleństwa. Thamel, dzielnica backpacker jest dużo zabawy, i istnieje wiele ciekawych buddyjskich i hinduskich zabytków Do zobaczenia.

na południowy zachód od Katmandu znajduje się Park Narodowy Chitwan, gdzie można zobaczyć jednorożce nosorożce i tygrysy bengalskie.

ogólne doświadczenie

jak wspomniałem na początku tego artykułu, wędrówki na Everest i Kilimandżaro to niesamowite przygody i polecam robić obie te przygody.

jednak jeśli nadal jesteś niezdecydowany po rozważeniu wszystkich kluczowych różnic, o których wspomniałem powyżej, mam nadzieję, że ten wgląd w ogólne wrażenia pomoże.

jeśli chodzi o Kilimandżaro, doświadczenie nadaje się znacznie bardziej do wyzwania z ostatecznym celem – czyli odczytania szczytu Kilimandżaro. Jeśli szukasz sławy, jaką jest zdobycie dużej góry, Kilimandżaro jest najlepszym rozwiązaniem.

wędrówki na Everest to raczej pielgrzymka. Oczywiście dotarcie do EBC jest świetne, ale myślę, że dla większości ludzi niesamowita sceneria Himalajów i kulturowe doświadczenie interakcji z mieszkańcami przyćmiewa potrzebę zrobienia sobie zdjęcia w EBC.