wszystkie cztery Ewangelie przedstawiają opis Jezusa namaszczonego przez kobietę drogim słoikiem perfum (Ew.Mateusza 26.6-13; Ew. Marka 14.3-9; Ew. Łukasza 7.36-50; Ew. Jana 12.1-8). Mateusz i marek odnoszą się do tego samego wydarzenia, ale nie podają imienia kobiety; Łukasz opowiada o innej kobiecie, również anonimowej, przy wcześniejszej okazji; a w jeszcze innym wypadku, kobieta w Janie jest identyfikowana jako Maria z Betanii (Ew. Jana 11.2), siostra Marty i Łazarza. Aby zrozumieć znaczenie namaszczenia Jezusa przy tych trzech okazjach, przyjrzymy się każdemu z nich osobno, a następnie porównamy je i porównamy na koniec.
namaszczenie Jezusa w Ewangelii Mateusza ma miejsce dwa dni przed Paschą w mieście Betania w domu Szymona trędowatego: „A gdy Jezus był w Betanii, w domu Szymona trędowatego, podeszła do niego kobieta z alabastrową kolbą bardzo drogiej maści, i wylała ją na głowę jego, gdy leżał przy stole” (Ew.Mateusza 26.6-7, ESV).
Mateusz skupia się na namaszczeniu Jezusa jako na nauczaniu uczniów, którzy reagują gniewem z powodu marnotrawnej ekstrawagancji kobiety. Ale Jezus broni ją, mówiąc: „zrobiła mi piękną rzecz” (Mateusza 26: 10). Chrystus wyjaśnia, że namaszczenie jest przygotowanie jego ciała do pogrzebu i że akt miłości kobiety będzie na zawsze pamiętać, gdziekolwiek głoszona jest dobra nowina.
marek opowiada tę samą historię w podobny sposób. anonimowa kobieta z alabastrowym pudełkiem przerywa posiłek w domu Szymona trędowatego, aby namaścić głowę Jezusa drogimi perfumami. Ponownie krytycy kobiety opisują jej dar jako nadmierny, skarżąc się, że mógł zostać sprzedany za więcej niż roczną pensję (Marka 14:5). Ale Jezus przyjmuje dar kobiety jako bezinteresowny akt miłości i oddania-właściwy sposób uhonorowania Mesjasza. Jezus ujawnia, że nie będzie z nimi długo, co odnosi się do jego zbliżającej się śmierci i pogrzebu.
zarówno relacje Mateusza, jak i Marka podkreślają prorocze znaczenie namaszczenia Jezusa, nawiązując do jego śmierci i pogrzebu. Może być również implikacja panowania Jezusa, ponieważ w Starym Testamencie namaszczenie głowy było często związane z poświęceniem Królów (1 Samuel 9:15-10:1; 16:12-13; 1 Księga Królewska 1:38-40).
w opisie Łukasza o podobnym, ale innym przypadku, Jezus używa okazji bycia namaszczonym, aby opowiedzieć przypowieść o przebaczeniu (Ew.Łukasza 7.39-50). Mniej więcej na rok przed śmiercią Jezus jadł posiłek w domu Szymona faryzeusza, który arogancko zaniedbał okazywać gościowi zwyczajowy szacunek i gościnność, podczas gdy grzeszna kobieta namaszcza stopy Jezusa, obdarzając Jezusa swoją miłością i wdzięcznością.
w Ewangelii Jana siostra Łazarza Maria jest kobietą, która namaszcza Jezusa drogimi perfumami na obiedzie w Betanii. Historia jest podobna do tych w innych Ewangeliach, chociaż to namaszczenie ma miejsce sześć dni przed Paschą, a Judasz jest nazwany jako uczeń, który sprzeciwia się ” marnotrawstwu.”Przy tej okazji” Maryja wzięła 12-uncjowy słoik drogich perfum zrobionych z esencji nard i namaściła nim stopy Jezusa, wycierając jego stopy włosami ” (Jan 12: 3, NLT). Jezus broni Maryi przed krytyką Judasza, wskazując na wyjątkową okazję, jaką miała Maryja: „zawsze będziecie mieli ubogich pośród siebie, ale nie zawsze będziecie mnie mieli” (Ew. Jana 12.8).
namaszczenie Maryi ponownie wskazuje na tożsamość Chrystusa jako króla Mesjasza, ale wskazuje również na jego pokorną pozycję jako króla-sługi. Kiedy Maryja namaszcza stopy Jezusa, a następnie wyciera je włosami, zapowiada działania Jezusa podczas zbliżającej się Ostatniej Wieczerzy, kiedy Pan umywa stopy uczniów i uczy ich, jak miłować się nawzajem przez ofiarną, pokorną służbę (Ew.Jana 13.1-20).
w każdym rachunku kobieta wylewa drogocenne i kosztowne perfumy w ekstrawaganckim akcie kultu. Trzy kobiety, które namaściły Jezusa, uznały niezrównaną wartość Chrystusa i wyraziły swoją wdzięczność z nieograniczoną miłością i oddaniem. Dwa namaszczenia Jezusa zdarzają się w tygodniu Paschy i są związane z jego rychłą śmiercią i pogrzebem. Wcześniejsze namaszczenie, w relacji Łukasza, znajduje się w środku posługi Jezusa w Galilei i czerpie inną lekcję na temat przebaczenia i miłości.
W kazdym przypadku dzialania kobiety sygnalizuja wiecej niz ona wie. Ale chociaż ona nie może w pełni zrozumieć mesjańskiego znaczenia jej namaszczenia, każda kobieta zaczęła doceniać wartość Chrystusa bardziej niż ktokolwiek inny przy stole.
Jezus Chrystus jest namaszczonym przez Boga Mesjaszem. Słowo Mesjasz oznacza „namaszczony” i wywodzi się bezpośrednio od hebrajskiego słowa oznaczającego ” namaszczony.”Chrystus pochodzi od greckiego słowa Christos, oznaczającego również” namaszczony.”Tak więc Chrystus jest greckim odpowiednikiem Mesjasza. Kiedy Jezus otrzymuje ducha świętego podczas chrztu, jest „namaszczony” przez Boga, aby przygotować się do dzieła swego życia (Łk 3, 22; por. Dzieje Apostolskie 10: 38; Łk 4: 18). Przy trzech różnych okazjach Jezus jest namaszczany pachnącą maścią w swoim dziele jako Zbawiciel, Król nieba, który przygotowywał się do śmierci, aby zbawić swój lud.