konkretny „status” jest przypisany do albumu lub singla dla określonej liczby sprzedaży. We wszystkich krajach są to różne limity sprzedaży, w zależności od populacji kraju i poziomu rozwoju branży muzycznej. Na przykład w Ameryce albumy sprzedane 500 000 razy, a w Estonii – 5 000 razy otrzymują status złotej płyty. Populacja Stanów Zjednoczonych wynosi 320 milionów ludzi, populacja Estonii-mniej niż 2 miliony. Okazuje się, że aby dostać złotą płytę w Estonii, płytę musi kupić co 400 – ty mieszkaniec kraju, a w USA-co 640-ty. Oznacza to, że uzyskanie złotej płyty w Estonii jest półtora raza trudniejsze niż w USA, mimo że trzeba sprzedawać 100 razy mniej. A np. w Wielkiej Brytanii 300 tysięcy kopii albumu gwarantuje mu nadanie ” platyny.”

jeśli mówimy o liderze światowego przemysłu muzycznego-Stanach Zjednoczonych Ameryki, należy powiedzieć, że album będzie „złoty” z 500 tysiącami sprzedaży. „Platynę „można otrzymać z milionem sprzedaży, ale status” diamentowej ” płyty otrzyma z 10 milionami sprzedaży. W Stanach Zjednoczonych RIAA nadaje „status” od 1958 roku.

Wypróbuj za darmo

nikt nie może podać dokładnej kwoty ze sprzedaży i otrzymania tantiem za platynową płytę. W końcu wszystko zależy od tego, w którym kraju album jest uznawany za platynowy, w jakim języku wykonywane są utwory, ile kopii jest wydanych i sprzedanych, ile razy album brzmiał na antenie radia, telewizji i Internetu w serwisach strumieniowych muzyki.

sam status „platynowej” płyty nie przynosi żadnych dochodów. Ale jednocześnie znacznie zwiększa popularność, a zatem poziom sprzedaży i liczbę przesłuchań. Dlatego status „platyny” jest raczej udaną techniką marketingową umożliwiającą osiągnięcie większego zysku przez autora albumu muzycznego, studia nagraniowe, producentów i tak dalej. Dlatego zysk z tak popularnego albumu może się różnić dziesięciokrotnie.

Wypróbuj za darmo