moja kopia „Human Spaceflight Mission Analysis and Design” cytuje:

„nominalne zużycie O2 wynosi 0,84 kg/p-d bez aktywności pozajelitowej (EVA); jednak może wahać się od 0,5 do 1,3 kg/p-d lub więcej w zależności od poziomu aktywności i harmonogramów EVA. Wytwarzanie CO2 może wynosić 0,65-1,5 kg/p-d, ale nominalnie wynosi 1,0 kg / p-d .”

tlen w statku kosmicznym może być przechowywany przy naprawdę wysokich ciśnieniach, więc Oddychający tlen przez długi czas może być przechowywany w zaskakująco małym zbiorniku. Na ziemi to jest po prostu wokół ciebie przez większość czasu.

ważne jest również, aby pamiętać, że tlen stanowi tylko ~21% tego, czym oddychamy. Pozostałe 78% to azot, a reszta to gazy śladowe. W przypadku ISS rzeczy są przechowywane przy 1 atm (101 kPa), więc powietrze, którym oddychasz, nie różni się tak bardzo od powietrza ziemskiego.

w skafandrze kosmicznym i często innych statkach kosmicznych, całkowite ciśnienie jest znacznie obniżone z różnych powodów, ale ciśnienie cząstkowe tlenu, którego potrzebujesz, musi być dokładnie monitorowane. Jeśli jest zbyt niska, możesz cierpieć na skutki niedotlenienia. Jeśli jest zbyt wysoki, napotkasz Hiperoksję i toksyczność tlenu

norma NASA z 1995 r.podaje 19,5-23,1 kPa ciśnienia cząstkowego tlenu. Wymienia on maksymalne dopuszczalne pCO2 (ciśnienie cząstkowe CO2) jako 0,4 kPa. W statkach kosmicznych CO2 jest usuwany z powietrza za pomocą reakcji chemicznej z wodorotlenkiem litu (LiOH).

dalej zauważa, że:

„obecne normy sugerują, że pO2 nie powinien spaść poniżej około 16 kPa, z wyjątkiem sytuacji awaryjnych, a dla osób nieadaptowanych nawet pO2 < 18 kPa-19 kPa może powodować takie wczesne objawy, jak pogorszone widzenie w nocy”

EDIT: Poprawiono kilka literówek.